- Szczegóły
W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa.
- Szczegóły
„Oto Pan Bóg przychodzi, przygotujcie Mu drogę" — głosi prorok Izajasz. Dzień przyjścia Pana jest niespodziewany, dlatego mamy tak żyć, by Chrystus zastał nas bez plamy — upomina św. Piotr. Dlatego także ewangeliczne wołanie Jana Chrzciciela nakazuje prostować drogi życia dla Pana przez nawrócenie i czynienie pokoju. Kolejny Adwent i kolejna możliwość prostowania naszego życia, naszych relacji. Może czas wreszcie udać się do teściowej? Przełamać opłatkiem i pojednać z sąsiadem? Odezwać do brata po iluś tam latach? To prawdziwe przygotowanie na spotkanie Chrystusa.
ks. Robert Mikulski
7 grudnia - św. Ambrożego, biskupa
Św. Ambroży urodził się ok. 340 roku w Trewirze. Jego ojciec był namiestnikiem cesarskim, prefektem Galii. Po śmierci ojca - św. Ambroży z matką i rodzeństwem przenieśli się do Rzymu. Tam uczęszczał do szkoły gramatyki i wymowy. Po ukończeniu nauki założył własną szkołę. Został mianowany przez cesarza namiestnikiem prowincji Ligurii – Emilii ze stolicą w Mediolanie. Po trzech latach został wybrany biskupem Mediolanu. Dnia 30 listopada 373 roku Ambroży przyjął chrzest i wszystkie święcenia, a 7 grudnia został konsekrowany na biskupa. Cały majątek rozdał ubogim. Za podstawowy pasterski obowiązek uważał nauczanie ludu Bożego. W rządach był łagodny, spokojny, sprawiedliwy, życzliwy. Wielką wagę przywiązywał do liturgii. Kapłani widzieli w swym biskupie największy wzór dobrego pasterza. Nadawano mu określenia ,, kolumna Kościoła”, ,,perła, która błyszczy na ręku Boga”. Zmarł 4 kwietnia 397 roku. Został pochowany w Mediolanie w bazylice, która jest pod wezwaniem jego imienia.
Pozostawił po sobie liczne pisma moralno-ascetyczne i dogmatyczne oraz hymny - te weszły na stałe do liturgii. Bogatą spuściznę literacką stanowią przede wszystkim kazania, komentarze do Ewangelii św. Łukasza, mowy i 91 listów, traktat o dobrej śmierci. Z powodu bogatej spuścizny literackiej został zaliczony, obok św. Augustyna, św. Hieronima i św. Grzegorza I Wielkiego, do grona czterech wielkich doktorów Kościoła zachodniego. Jego święto ustalono w rocznicę konsekracji biskupiej. Jest patronem Bolonii i Mediolanu oraz pszczelarzy.
Anna Tusznio
- Szczegóły
Adwent w swojej pierwszej części (która trwa do 16 XII) koncentruje się przede wszystkim na temacie oczekiwania na powtórne, czyli ostateczne przyjście Chrystusa. Chrystus, oczekiwany i zapowiadany przez proroków Mesjasz, już raz przyszedł na ziemię w osobie Wcielonego Słowa. Stąd pewność wiary, że przyjdzie powtórnie, jak sam zapowiedział. Jednak nie znaczy to, że teraz jest nieobecny.
- Szczegóły
Iz 29,17-24 Ps 27 Mt 9,27-31
„W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela (…)”.
- Szczegóły
Iz 26,1-6; Ps 118; Mt 7,21.24-27
„O Panie, Ty nas wybaw, O Panie, daj nam pomyślność”. Adwent staje się szansą na ponowne spotkanie i doświadczenie obecności Boga w naszym życiu. Dzięki Chrystusowi, który przyszedł na świat, nieustanie mogę spotykać się z Nim, oczekując jednocześnie ostatecznego spotkania na końcu czasów. Chrystus towarzyszy każdemu człowiekowi, lecz nie każdy człowiek jest w stanie to towarzyszenie dostrzec. Jest wiele powodów, które powodują taki stan rzeczy. My jednak świadomi obecności Boga w naszym życiu chcemy otworzyć się na jego Słowo.
