- Szczegóły
Słyszymy dziś na liturgii słowa z Księgi Rodzaju. Przypominają nam po raz kolejny skąd jesteśmy. Przypominają jakimi uczynił nas Bóg. Nie można obok tego przechodzić obojętnie lub szybko i bez zatrzymania. Skoro jestem dziełem Bożym, skoro od Niego pochodzę, to jednocześnie od Niego mam się uczyć jak żyć.
- Szczegóły
„Usta” i „serce” człowieka. Można „przekręcić” życie i „czcić wargami”, a „sercem być daleko”. Ileż to razy jestem tego przykładem?! Z tej dysharmonii wnętrza z tym co zewnętrzne rodzi się postawa, która zaprzecza autentycznej religijności. Brak miłości! Jestem obłudnikiem!
- Szczegóły
Fragment Ewangelii św. Marka ukazujący uzdrowienia dokonywane przez Chrystusa w ziemi Genezaret jest pełen energii. Przybyli do Genezaret, przybili do brzegu, rozpoznali Go, rozbiegli się, słyszeli, przynosili chorych, kładli chorych to określenia ukazujące ogrom dynamizmu spowodowany obecnością Jezusa. Boża siła i moc sprawiają, że chorzy odzyskują zdrowie, a przez to nowina o niebywałej mocy Jezusa Chrystusa zaczyna się coraz bardziej rozprzestrzeniać.
- Szczegóły
W dzisiejszej Ewangelii wędrujemy razem z Jezusem i synami Zebedeusza do domu Piotra i Andrzeja. Jezus wchodzi w codzienność swoich uczniów, również w ich problemy. W tym wypadku szczególnym doświadczeniem jest choroba teściowej Piotra. Chrystus nie pozostaje bezczynny, ale dokonuje uzdrowienia chorej, która natychmiast oddaje się posłudze. Może nieraz w czasie liturgii niedzielnej słyszeliśmy, że przychodząc na Mszę Świętą odpowiadamy pozytywnie na zaproszenie Chrystusa. Ale czy my również jesteśmy gotowi zaprosić Jezusa do swojego domu, do swojej codzienności?
- Szczegóły
Wiele już razy słyszeliśmy i czytaliśmy o tym, że Bóg jest Pasterzem, a Izraelici Jego owcami (piękny Psalm 23 dziś przywołany w liturgii jest tego przykładem), oraz że Jezus jest dobrym Pasterzem, a my Jego trzódką. Dzisiejsza Ewangelia zawiera ciekawą podpowiedź Jezusa w tej kwestii. Czytamy w niej, że „po swojej pracy apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali” (Mk 6,30). Pomagali bardzo wielu ludziom (owcom - cierpiącym, potrzebującym, chorym). Od nadmiaru pracy nie znaleźli nawet czasu na posiłek (por. Mk 6,31 ).
