- Szczegóły
- Kategoria: Polska
Gościem cyklicznej audycji w Radiu Głos "Rozmowa Dnia" był dziś, 15 stycznia 2024r., dr Maciej Andrzejewski, adiunkt w Instytucie Nauk o Polityce i Administracji Uniwersytetu w Siedlcach oraz na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
- Szczegóły
- Kategoria: Regionalne
Gościem poranka w Radiu Głos w poniedziałek, 15 stycznia był starosta starogardzki Kazimierz Chyła.
- Szczegóły
- Kategoria: Regionalne
Od 2023 r. w kartuskim Muzeum Kaszubskim odbywa się Święto złotnicy. Ten wyjątkowo wymagający haft złotą czy srebrną nicią przywróciła na salony Danuta Niechwiadowicz. A kolejne warsztaty zdobyły dla tej dawnej techniki hafciarki z długim i krótkim stażem.
- Szczegóły
- Kategoria: Regionalne
Wspólne kolędowanie i nie tylko... - w nowej sali widowiskowej w Somoninie wystąpiły Kościelne nutki z Goręczyna oraz Danuta Kosowska. To był debiut publiczny goręczyńskiej scholki założonej we wrześniu 2023 r.
- Szczegóły
- Kategoria: Z życia Kościoła
w sobotę, 13 stycznia 2023 roku w bibliotece diecezjalnej w Pelplinie odbyło się noworoczne spotkanie Caritas Diecezji Pelplińskiej.
- Szczegóły
- Kategoria: Polska
12 stycznia 2024 roku, gościem audycji "Głos Poranka" był mjr dr Dominik Sierzputowski, dowódca-kapelmistrz Orkiestry Wojskowej w Bydgoszczy.
- Szczegóły
- Kategoria: Z życia Kościoła
Osoby konsekrowane, naśladując Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego, są świadkami Jego obecności pośród nas. Realizując wiernie swoje powołanie, czynią wszystko, by Bóg był bardziej znany i kochany – napisał bp Jacek Kiciński CMF, przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Konferencji Episkopatu Polski, w Liście na Światowy Dzień Życia Konsekrowanego, który będziemy obchodzić 2 lutego, w Święto Ofiarowania Pańskiego.
Bp Kiciński zauważył, że swoim życiem osoby konsekrowane uczą uważności na Boga i na drugiego człowieka. „Dzisiejszy świat biegnie tak szybko, że brakuje nam coraz częściej czasu dla siebie nawzajem. Konsekrowani uczą nas, jak ważne jest to, by zatrzymać się przy Bogu i drugim człowieku. Gdy wciąż się biegnie, trudno dostrzec szczegóły. Gdy się zatrzymujemy i poświęcamy swój czas innym, wówczas rozumiemy coraz bardziej ich życie i zaczynamy dostrzegać prawdziwe oblicze konkretnego człowieka” – napisał Przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP.
Podkreślił, że cechą charakterystyczną dla posługi osób konsekrowanych jest „obecność” – trwanie przy drugim człowieku. „Oni są obecni przy tych, dla których my nie potrafimy, a może niekiedy nie chcemy znaleźć czasu. Są przy chorych, odrzuconych, samotnych, cierpiących, umierających zarówno duchowo, jak i fizycznie. Ich siłą jest miłość Chrystusa. Jego oblicze rozpoznają w obliczu każdego człowieka, któremu oddają swój czas” – dodał bp Kiciński.
Przewodniczący Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego KEP zwrócił również uwagę na to, w jaki sposób osoby konsekrowane „uczą czynnego oczekiwania na powtórne przyjście Chrystusa” – z jednej strony poprzez modlitwę, a z drugiej strony podejmując aktywne działania w różnych przestrzeniach życia religijnego i społecznego. „Naśladując Jezusa czystego, ubogiego i posłusznego, są świadkami Jego obecności pośród nas. Realizując wiernie swoje powołanie, czynią wszystko, by Bóg był bardziej znany i kochany – uczestniczą w ten sposób w powszechnej misji Kościoła” – napisał bp Kiciński.
Podkreślił, że chociaż posługa osób konsekrowanych może przybierać różne formy, to zawsze są oni blisko ludzi, zwłaszcza ubogich, chorych czy potrzebujących „tak na duszy, jak i na ciele”. „Ich obecność stanowi niekiedy jedyne światło nadziei tam, gdzie po ludzku już jej nie ma. W świecie, tak bardzo podzielonym i naznaczonym cierpieniem, w świecie skłóconym, w którym brat nienawidzi brata, osoby konsekrowane stają się zwiastunami pokoju, przypominając, że prawdziwe pojednanie rodzi się w sercu, a przebaczenie jest wyrazem Bożego miłosierdzia” – zaznaczył bp Kiciński.
„Obchodząc dziś kolejny Światowy Dzień Życia Konsekrowanego dziękujemy wraz z całym Kościołem za osoby, które ślubując rady ewangeliczne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, przypominają nam, że Bóg jest miłością” – zakończył bp Kiciński, wyrażając wdzięczność za wszystkie osoby życia konsekrowanego.
BP KEP
- Szczegóły
- Kategoria: Polska
Nabożeństwo czerwcowe, znane również jako modlitwa czerwcowa, jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów katolickiego obchodzenia miesiąca poświęconego Najświętszemu Sercu Jezusa. Jego korzenie sięgają wieków średnich, lecz szczególną popularność zyskało w XIX wieku.
Nabożeństwo czerwcowe kiedy
Nabożeństwo czerwcowe, znane również jako modlitwa czerwcowa, jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów katolickiego obchodzenia miesiąca poświęconego Najświętszemu Sercu Jezusa. Jego korzenie sięgają wieków średnich, lecz szczególną popularność zyskało w XIX wieku. Odbywa się ono przez cały czerwiec, każdego dnia miesiąca, będąc okazją do refleksji i wspólnotowej modlitwy.
Tradycja ta, choć niezmienna w swojej istocie, ewoluowała wraz z upływem czasu. Obecnie nabożeństwo czerwcowe stanowi nie tylko moment religijnego skupienia, ale również element kultury i dziedzictwa chrześcijańskiego. Współczesne społeczności parafialne adaptują formę nabożeństwa do lokalnych potrzeb i tradycji, zachowując jednak jego głęboki teologiczny wymiar.
Nabożeństwo czerwcowe historia
Historia nabożeństwa czerwcowego jest ściśle związana z kultem Najświętszego Serca Jezusa. Jego początki sięgają objawień św. Małgorzaty Marii Alacoque w XVII wieku, kiedy to Chrystus, ukazując jej swoje Serce, wyraził życzenie o ustanowieniu specjalnego święta. Jednakże powszechna praktyka nabożeństwa czerwcowego rozwinęła się znacznie później, w XIX wieku, głównie za sprawą papieża Piusa IX, który w 1856 roku formalnie wprowadził święto Najświętszego Serca Jezusa.
Rozwój tego nabożeństwa w Polsce następował równolegle, stając się ważnym elementem kultu religijnego. Było ono i jest nadal okazją do głębokiej duchowej odnowy, do której przyczyniają się liczne nabożeństwo czerwcowe litania i modlitwy, będące integralną częścią tego rytuału.
Nabożeństwo czerwcowe przebieg
Przebieg nabożeństwa czerwcowego jest zazwyczaj ustalany przez poszczególne parafie, jednak istnieje kilka kluczowych elementów, które są wspólne. Nabożeństwo to zaczyna się od wystawienia Najświętszego Sakramentu, po którym następuje czas na osobistą modlitwę. Centralną częścią są nabożeństwo czerwcowe modlitwy, które składają się z litanii do Najświętszego Serca Jezusa, aktu wynagrodzenia i czytań biblijnych.
Ważnym elementem jest również czas na rozważania i medytacje. Często, szczególnie w Polsce, nabożeństwo to jest okazją do głębszych rozważań na nabożeństwa czerwcowe, które pozwalają wiernym na refleksję nad własną wiarą i życiem duchowym. Przebieg nabożeństwa może być także uzupełniony o pieśni i hymny, które podkreślają jego uroczysty charakter.
Nabożeństwo czerwcowe pieśni
Pieśni odgrywają niezmiernie ważną rolę w nabożeństwie czerwcowym. Są one nie tylko formą liturgicznej modlitwy, ale także sposobem na wyrażenie głębi duchowych przeżyć. Tradycyjny repertuar pieśni czerwcowych obejmuje zarówno utwory o charakterze wynagradzającym, jak i hymny pochwalne, często nawiązujące do serca Jezusa jako symbolu miłości i miłosierdzia.
Każda pieśń, wykonywana zarówno przez chór, jak i przez zgromadzonych wiernych, wnosi do nabożeństwa wyjątkowy wymiar. Znane i lubiane melodie, takie jak "Serca Jezusowego", "Jezu, ufam Tobie" czy "O Serce Jezusowe", nie tylko ubogacają liturgię, ale również umacniają poczucie wspólnoty i wspólnego uczestnictwa w akcie kultu religijnego.
Odwiedzając stronę https://parafie.org.pl/, można znaleźć więcej informacji na temat lokalnych obchodów nabożeństwa czerwcowego, a także szereg innych zasobów związanych z życiem parafialnym i duchowym. Ta strona internetowa stanowi cenne źródło wiedzy dla każdego, kto pragnie pogłębić swoją duchowość i zrozumienie katolickiej tradycji.
