Zdrapka Wielkopostna podobnie jak kalendarz adwentowy do Bożego Narodzenia, odlicza kolejne dni od Środy Popielcowej do Wielkanocy. Codziennie pod zdrapką, czekają na Ciebie niezwykłe zadania. Odkryj je, przeczytaj i wykonaj.

Ojczyzną Zdrapki Wielkopostnej jest Irlandia. W 2015 roku pojawiła się po raz pierwszy w naszym kraju i dotarła do kilkudziesięciu tysięcy osób. Organizatorem akcji jest Wspólnota Życia Chrześcijańskiego w Polsce. Obsługę zamówień powierzono firmie Mapsy.Me z Torunia.

Zdrapkę wielkanocną można zamówić na stronie - https://zdrapkawielkopostna.pl/str-produktow/

Dziś rozpoczyna się okres Wielkiego Postu. W Kościele katolickim przeżywamy Środę Popielcową. Z tej okazji moim gościem jest ojciec Zbigniew Leczkowski, jezuita, superior kościoła akademickiego p.w. Świętego Ducha w Toruniu. Szczęść Boże Ojcze.

Wywiad audio:

Szczęść Boże.

Moje pierwsze pytanie brzmi następująco: Czemu służy okres Wielkiego Postu w Kościele? (0:26-0:29)

Okres Wielkiego Postu jest takim czasem postu i pokuty, jak to się mówi potocznie. To oznacza w praktyce czas postu, czyli pewien czas pracy nad naszą sferą duchową, kiedy powstrzymujemy się od czegoś, coś sobie ograniczamy, niekoniecznie musi to być tylko jedzenie czy picie, ale na przykład internet, korzystanie z telewizji, żeby bardziej otworzyć się na sferę ducha, bardziej tu popracować. A zarazem czas pokuty, czyli oznacza, że podejmujemy pewne zdziałania zewnętrzne. Nie musi to być od razu włosienica, jakieś umartwianie się takie bardzo klasycznie rozumiane, ale na przykład uczestniczymy w drodze krzyżowej, uczestniczymy w rekolekcjach. Podejmujemy może więcej czasu modlitwy, adoracji, żeby wejść jakoś głębiej w taką relację z Panem Bogiem, odnowić ją, może czasami odgrzebać. Natomiast czymś takim ważnym jeszcze, w przeżywaniu Wielkiego Postu, jego sensu, jest to, że ten czas zaprasza nas, by wyjść z takiej tylko bierności, że ja jestem ciągle tym, który tylko coś otrzymuje od Pana Boga, ale mam stawać się coraz bardziej kimś, kto jakoś też Go naśladuje, stara się żyć jak Jezus Chrystus, pełnić w konkrecie swojego życia Jego wolę i jakoś Go naśladować, co dla każdej i każdego z nas oznacza co innego.

W okresie Środy Popielcowej jest obrzęd posypania głowy popiołem. Co wyraża ten gest, jaki jest sens tego posypania głowy popiołem?  (1:55-2:09)

Myślę, że ten sens zobaczyć można w dwóch wezwaniach, które są wykorzystywane w trakcie tego obrzędu posypania głowy popiołem. Pierwsze z nich to jest „pamiętaj człowieku, z prochu powstałeś i w proch się obrócisz”. Czyli ten symbol posypania głowy popiołem jest przypomnieniem o naszej kruchości, ograniczoności, bycia stworzeniem, pamiętania, że bez Pana Boga jesteśmy tylko prochem. Ale zarazem jest też drugie wezwanie: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Zaproszenie, aby pomimo mojej słabości, kruchości, jako człowieka, tego że jesteśmy tak naprawdę prochem wobec Pana Boga, to jesteśmy przez Niego ukochani, wybrani. Ale On szanuje naszą wolność, zapraszając abyśmy nakierowywali swoje życie na Niego. I stąd to wezwanie do nawrócenia i do przemiany. Myślę, że Środa Popielcowa jest też takim szczególnym dniem i ten obrzęd posypania głów popiołem jest ważny dla wszystkich, bo tak naprawdę każdy, kto przyjdzie do kościoła może z tego skorzystać. Nikt nie jest wykluczony. A zatem mamy tak dużo ludzi w naszym kościele. Tak naprawdę jest to taki dzień w roku, kiedy mamy najwięcej ludzi w kościele, przychodzących i uczestniczących we mszy świętej.

Z okazji Wielkiego Postu i Środy Popielcowej od paru lat temu okresowi towarzyszy także Zdrapka Wielkopostna. Dziś odbywa się kolejny już, piąty, finał Zdrapki Wielkopostnej. Jak, według Ojca, zdrapka wielkopostna może pomóc, i czy w ogóle pomaga, w przeżywaniu Wielkiego Postu? (3:33-3:53)

Myślę, że Zdrapka Wielkopostna bardzo może pomóc, proponując na każdy dzień pewne, takie proste zadania. Zadania dotyczące sfery duchowej, ale także kwestii relacji z moimi bliskimi i zarządzania moim czasem, kwestii podejścia do spraw społecznych, do spraw naszej Ojczyzny. Proste, konkretne zadania, możliwe do realizacji dla każdego, które pokazują, że tak naprawdę droga naszej przemiany, która ma dokonywać się w Wielkim Poście, składa się z takich małych kroków. To nie muszą być wielkie rzeczy, ale drobne rzeczy, które jednak robimy i coś zmieniają w naszym myśleniu, postrzeganiu też innych i Pana Boga.

Zdrapka Wielkopostna mocno zakorzeniona jest w duchowości ignacjańskiej. Gdzie najmocniej widać tę duchowość ignacjańską w Zdrapce Wielkopostnej?  (4:38-4:51)

Myślę, że widać tę duchowość ignacjańską w Zdrapce Wielkopostnej w pewnej konkretności tych zadań. Tak się mówi o duchowości ignacjańskiej, że ona jest bardzo taka konkretna, że tak naprawdę ma odpowiadać na takie konkretne pytania: jak żyć? jak odnosić się do moich najbliższych? jak gospodarować swoim czasem? co robić ze swoimi pieniędzmi? I między innymi tutaj pewne kierunki pokazuje także Zdrapka Wielkopostna. A drugi element, który w tym roku, tak zauważyłem, pojawił się w Zdrapce Wielkopostnej, to jest to zaproszenie, aby każdego dnia obserwować swoje wewnętrzne poruszenia. Czyli na przykład: zapał, radość, bliskość, wdzięczność, trudność, zniechęcenie itd. i zapisywać to, czego doświadczam każdego dnia. To jest takie bardzo ignacjańskie, że jest jakieś ćwiczenie, coś robię i nie tylko jest ważne, to co robię, ale tak naprawdę nawet ważniejsze jest to, co się we mnie dzieje i co to pokazuje o mnie. I do tego zaprasza w tym roku także Zdrapka Wielkopostna.

To jakby mógł Ojciec jednym zdaniem podsumować: co jest największą wartością Zdrapki Wielkopostnej? (5:52-5:58)

Myślę, że taką największą wartością jest pewna konkretność. Konkretność i zaproszenie do małych, ale konkretnych kroków, które wpływają na moje przeżywanie Wielkiego Postu i wyrywają mnie też z takiej rutyny codziennego zabiegania, skupienia tylko na sobie, na swoich sprawach, ale otwierają mnie na coś poza mną: na Pana Boga, na drugiego człowieka, ale też na sprawy ważne, które dzieją się wokół mnie.

Bardzo dziękuję Ojcu za rozmowę. (6:25)

Bardzo dziękuję również.

Moim gościem był ojciec Zbigniew Leczkowski, jezuita, superior kościoła akademickiego w Toruniu. Bardzo dziękuję.

Rozmowę przeprowadził Szymon Gajewski – rzecznik prasowy międzynarodowej akcji społecznej Zdrapka Wielkopostna.