DRODZY BRACIA KAPŁANI; SIOSTRY I BRACIA!
1. Nawrócenie to osobiste spotkanie z Bogiem hojnym w miłosierdzie.
Dzisiejsza IV Niedziela Wielkiego Postu w liturgii Kościoła nazywana jest „Niedzielą Laetare”, czyli radosną. Jesteśmy już w drugiej połowie szczególnego czasu nawrócenia i z żywą wiarą oraz szczerym oddaniem przygotowujemy się do największej chrześcijańskiej uroczystości, jaką są Święta Wielkanocne.
Od Środy Popielcowej, zgodnie z hasłem obecnego roku duszpasterskiego, rozbrzmiewają w Kościele i w nas, Chrystusowe słowa: Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Nawracajcie się, czyli odwróćcie się od tego, co było złe, zwróćcie wasze serca ku dobru. Zacznijcie wszystko od nowa, rozpocznijcie z nową mocą walkę ze swymi słabościami i pokusami. Uwierzcie, że was na to stać, uwierzcie, że dobro jest możliwe. Uwierzcie Ewangelii – Dobrej Nowinie o zbawieniu człowieka.
Naszym przewodnikiem na drogach nawrócenia jest Chrystus. On z miłości dla nas stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. W dzisiejszym II czytaniu uczy nas, że Bóg bogaty w miłosierdzie (Ef 2, 4), pragnie spotkania i rozmowy z człowiekiem. Wzorem takiej rozmowy jest dialog Jezusa z Nikodemem.
To nie Jezus przychodzi do Nikodema, lecz Nikodem do Jezusa. Czyni to pod osłoną nocy, zdobywając się na odwagę. Przechodzi od ciemności do światła, otrzymując w darze słowa pełne mądrości o miłości Boga, o zbawieniu i przebaczeniu.
Kochani Diecezjanie! Wielki Post winien dodać odwagi tym, którzy mają problem z owym „przyjściem” do Chrystusa. W nas i wokół nas jest wiele zła, niesprawiedliwości, grzechu, buntu przeciwko Bogu... Jest wiele różnorakiego cierpienia i bólu: katastrofy, choroby, bezrobocie, samotność... Dlatego tak bardzo potrzebujemy Bożego miłosierdzia. Potrzebujemy osobistego spotkania z Chrystusem miłosiernym; doświadczenia Jego miłości. Gdy ono się dokonuje, wówczas w sercu rodzi się żywa wiara, a Chrystus staje się kimś bliskim, komu chcemy oddać nasze życie i razem z Nim je dalej przeżywać. Wówczas spełniają się w nas słowa św. Jana Pawła II,
że w miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście (Kraków, 17.08.2002).
Boża miłość jest bowiem zawsze aktualna i niezmienna, nie chce i nie może dać nam niczego innego, jak tylko dobro. Kiedy jednak spotykają nas przeciwności, trudno nam wierzyć w to, że Bóg nas kocha. Warto wówczas popatrzyć na Krzyż, który jest i pozostanie znakiem niezawodnej miłości Boga do nas: Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Jak wielką wartość w oczach Boga ma życie każdego człowieka. Mimo różnorakiego uwikłania w grzech, a może przede wszystkim
z powodu tego uwikłania, Bóg ofiarował nam nowe życie w Jezusie. Dlatego ludzie wierzący w Chrystusa pragną mieć stale Jego krzyż w zasięgu wzroku, aby na niego spoglądać. Krzyż Chrystusa jest bowiem znakiem miłości i nadziei, z którego płynie dla nas błogosławieństwo.
Czas Wielkiego Postu jest zaproszeniem, abyśmy zbliżając się do znaku naszego zbawienia, otwierali serca na łaski, których Bóg hojny w miłosierdzie chce nam udzielić w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Synu. Śpiewamy teraz
w naszych kościołach: W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka (...). Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie w boleści sercu zadanej. Ukrzyżowany Chrystus udziela łaski tym, którzy pragną powrócić do Boga i podejmują wysiłek nawrócenia. On umacnia także tych, którzy szukają pomocy i siły do dźwigania codziennych trudów życia.
2. Nawrócenie to przemiana życia.
Nawrócić się to znaczy przemyśleć swoje dotychczasowe życie. To pozwolić Bogu wniknąć w zasady, które rządzą naszym życiem. W osądach nie kierować się opiniami innych. Nie postępować tak jak wszyscy. Nie usprawiedliwiać własnych niegodziwych działań tym, że inni postępują tak samo. Nie brać wzoru z tego świata;
nie pędzić za panującą modą, nie ulegać naciskom opinii publicznej; nie postępować
za wzorcami ukazywanymi w tandetnych czasopismach oraz nie kształtować swoich gustów na podstawie natrętnej reklamy. Nie należy dawać wiary wątpliwym autorytetom, które schlebiają ludzkim słabościom, usprawiedliwiając niejednokrotnie największe zło moralne. Warto natomiast zacząć patrzeć na własne życie oczyma Boga, szukając dobra, nawet jeśli jest to trudne i niewygodne. W świetle wiary należy ocenić swoje życie, naszą miłość do Boga i bliźniego, wierność powołaniu, świadectwo wiary w małżeństwie, rodzinie, w miejscu pracy. Z wiary rodzi się wysiłek, by unikać tego, co sprzeciwia
się Bogu i Boga obraża. W wierze uznajemy nasze grzechy i pragniemy się poprawić.
W sakramencie pokuty otrzymujemy przebaczenie grzechów i pomoc, aby Bóg był
w naszym życiu zawsze na pierwszym miejscu. Dlatego z nadzieją spoglądam na nasz kościół w diecezji pelplińskiej, albowiem wielu naszych wiernych korzysta z łaski sakramentalnej spowiedzi i to nie tylko w okresie wielkopostnym. Z bólem patrzymy
na tych, którzy zatracili poczucie grzechu bądź nie wierzą w swoją poprawę lub od wielu lat nie korzystają z daru Bożego miłosierdzia.
Siostry i Bracia! Nawrócenie i odnowa życia nie jest tylko sprawą między mną
a Bogiem. To zadania stojące przed całym Kościołem oraz poszczególnymi wspólnotami, które go tworzą. Jak napisał Papież Franciszek w tegorocznym Orędziu na Wielki Post, lud Boży potrzebuje odnowy, aby nie zobojętniał i nie zamknął się w sobie. [...] Jakże pragnę, aby miejsca, w których wyraża się Kościół, w szczególności nasze parafie i nasze wspólnoty, stały się wyspami miłosierdzia na morzu obojętności! Trzeba więc otworzyć się na drugich. Poświęcić czas współmałżonkowi, dzieciom, osobom chorym, cierpliwe wysłuchać ludzi samotnych, zaangażować się w apostolat parafialny. Po prostu pełnić uczynki miłosierdzia. Odjąć sobie od ust, aby podzielić się z innymi. Wstrzemięźliwość poszczącego – mówił papież Leon Wielki – niech się stanie pokarmem dla biednych.
Dlatego Caritas Diecezji Pelplińskiej, jak co roku, zachęca dzieci i całe rodziny
do ofiarności poprzez wielkopostne skarbonki, świece wielkanocne – paschaliki rozprowadzane w parafiach, jak również zbiórki żywności, czy przeznaczenie 1%
z podatku dochodowego na rzecz Caritas, aby dochód z tych akcji mógł być wykorzystany na różne formy pomocy najuboższym.Ponadto człowiek nawrócony, który odkrył w Chrystusie sens swojego życia, pragnie podzielić się tym skarbem wiary z innymi. Konsekwencją nowego nawrócenia jest więc nowa ewangelizacja. Czytelne świadectwo naszego życia, które pozwoli odczytać i przekazać innym Dobrą Nowinę o zbawieniu. Głosząc Dobrą Nowinę, ewangelizując, możemy pomóc innym spotkać żywego Boga! Nie tyle mamy przekazywać treści religijne, głosić wykłady, przedstawiając Stwórcę i Odkupiciela jako przedmiot rozważań, ile pomagać człowiekowi poszukującemu otworzyć się na żywego Boga, który przychodzi tu i teraz.
Drogie Siostry i Bracia!
3. Na zakończenie – jako, że przeżywany okres wielkopostny nie powinien kojarzyć się ze smutkiem - dwie radosne wiadomości.
W Pelplińskim Seminarium Duchownym osiemdziesięciu ośmiu kleryków przygotowuje się do kapłaństwa. Jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za dar powołań, za pełnioną z miłością pracę wychowawców i profesorów seminarium oraz pracowników świeckich. Modlimy się dziś i modlić się będziemy, by Pan powołał kolejnych, odważnych młodych ludzi, którzy zapragną pójść z niepodzielnym sercem za Chrystusem, aby pracować w parafiach naszej diecezji pelplińskiej. Aby seminarium mogło funkcjonować potrzebne są również środki finansowe. Pragnę więc wyrazić wdzięczność za dzisiejsze ofiary złożone na tacę na nasze seminarium, które utrzymuje się jedynie dzięki Waszej ofiarności. Niech Bóg nagrodzi waszą hojność, życzliwość i dobroć. Niech On sprawi, że powoływani słudzy ołtarza będą spełniali wiernie swoje zobowiązanie.
I druga radosna wiadomość. Od 1985 roku dzięki inicjatywie św. Jana Pawła II odbywają się w różnych częściach świata Światowe Dni Młodzieży.
Latem 2016 r. na zaproszenie papieża Franciszka XXX Światowe Dni Młodzieży odbędą się w Krakowie. Gospodarzami tego święta młodych powinni być oni sami. Musimy im jednak pomóc w organizacji tego wielkiego przedsięwzięcia. Młodzi ludzie z całego świata przybywając do Polski odwiedzą nie tylko sam Kraków.
Wcześniej od 20 do 25 lipca 2016 roku zatrzymają się również w poszczególnych diecezjach, aby tam składać świadectwo swej wiary, dzielić się młodzieńczym entuzjazmem i nawiązywać kontakty z młodymi Polakami. Także w naszej diecezji będziemy gościć uczestników Światowych Dni Młodzieży. Choć od tego wydarzenia dzieli nas jeszcze wiele miesięcy, to jednak już dzisiaj powinniśmy podejmować odpowiednie działania, aby dobrze przygotować się do godnego przyjęcia młodzieży z całego świata. Nasza diecezja to region nie tylko atrakcyjny turystycznie, ale i bogaty w chrześcijańskie dziedzictwo. Będziemy je mogli zaprezentować gościom z całego świata dając w ten sposób świadectwo naszej żywej wiary, miłości do Kościoła i Ojczyzny. Ufam, że Wasze zaangażowanie, otwarte serca i pomoc władz samorządowych nam w tym dopomoże.
W ramach duchowego przygotowania do tego wydarzenia od trzydziestu lat krzyż, ofiarowany przez św. Jana Pawła II pielgrzymuje do miejsc, w których odbywają się Dni Młodzieży. Miliony młodych, patrząc i dotykając tego krzyża, doznało przemiany i postanowiło żyć jak prawdziwi chrześcijanie. Obecnie tenże krzyż oraz ikona Matki Bożej pielgrzymują w naszej ojczyźnie. W diecezji pelplińskiej peregrynacja tych znaków będzie miała miejsce od 13 do 26 grudnia br. Pan Bóg jednak w swoim miłosierdziu sprawił, że wyjątkowo będą one towarzyszyły naszej modlitwie w najbliższą Niedzielę Palmową w Kościerzynie.
Zapraszam więc już dziś młodzież z całej diecezji wraz z kapłanami, katechetami na wspólne modlitewne spotkanie w Niedzielę Palmową do Kościerzyny. Niech to spotkanie dopomoże nam w realizacji słów św. Cyryla Jerozolimskiego: Nie wstydźmy się wyznać Ukrzyżowanego! Ufnie czyńmy znak krzyża palcami na czole i na wszystkim: na chlebie, [...] przy wejściu i przy wyjściu, przed snem, kładąc się na spoczynek, przy wstawaniu, chodzeniu, spoczynku. [...] Krzyż jest znakiem wierzących, postrachem szatanów. Niech miłosierna miłość Boga objawiona na krzyżu dopomoże nam wszystkim w nawróceniu i świadczeniu o Bożej miłości.
4. Umiłowani! Przed nami już za 2 tygodnie Wielki Tydzień, a wraz z nim Triduum Paschalne przygotowujące nas do radosnego przeżycia tajemnicy zmartwychwstania Chrystusa.
Wszystkim wam, umiłowani w Panu już dzisiaj dziękuję za dobre przygotowanie się do świąt Wielkanocy – przez pokutę, uczynki miłosierdzia i modlitwę. Dziękuję moim Kapłanom za to, że ofiarnie służą sakramentem pojednania, nauczaniem i rekolekcjami.
Na owocne przeżycie Wielkiego Postu i Świąt Wielkanocnych każdemu z Was z serca błogosławię.
Wasz Biskup
+ Ryszard Kasyna
Pelplin, 10.03.2015
