Z Nauczania św. Jana Pawła II przypominamy niektóre wypowiedzi o roli Chrztu św.

Bracia i siostry, wraz z tymi, którzy przygotowują się do przyjęcia sakramentu chrztu, odnowimy za chwilę te przyrzeczenia, jakie każdy z nas składał, przyjmując ten sakrament — sam albo ustami rodziców chrzestnych.

Obrzęd narodzenia się dla wiary i włączenia do Kościoła sprawowany jest w tym pięknym parku, pod niebem wolnej Litwy, symbolizując niejako różnicę między dniem wczorajszym a dzisiejszym.

Wczoraj chrztu udzielano często potajemnie, nieraz bez możliwości odpowiedniego przygotowania. Dzisiaj, w godzinie odzyskanej wolności religijnej, stał się on publicznym , świadectwem czci oddawanej Trójcy Świętej i woli umacniania korzeni chrześcijańskiej wiary w waszej ziemi.

Wymaga to większej odpowiedzialności od wszystkich, zwłaszcza od rodziców naturalnych oraz chrzestnych, którzy powołani są po to, by czynnie i gorliwie przekazywać dar chrześcijańskiego życia. Jak ważna jest zatem katecheza przygotowująca do chrztu! Jakże pilna jest potrzeba, byście razem pogłębiali znajomość prawd wiary i doskonalili się w cnotach ewangelicznych!

Wszystkim, którzy przyjmą sakrament chrztu i którzy będą jego świadkami, życzę, aby to doświadczenie łaski stało się dla nich bodźcem do przeżywania wiary jako codziennego świadectwa. Chrzest jest bowiem nasieniem łaski, o które trzeba się troszczyć każdego dnia, aż wyrośnie zeń drzewo rodzące obfite owoce duchowe i apostolskie. Droga młodzieży, ucz się żyć swoim chrztem! Nie można ukrywać światła Chrystusa: trzeba je umieścić w widocznym miejscu, aby wszyscy mogli dojrzeć i odnaleźć Boskiego Nauczyciela prawdy i miłości!

Przez chrzest zbliżamy się do Chrystusa, który jest kamieniem węgielnym Bożej budowy w dziejach ludzi i narodów.

Budujmy na Nim naszą przyszłość jako żywe kamienie tego przymierza, które wasi przodkowie zawarli z Bogiem.

Homilia we Wilnie (Litwa), 5 września 1993 r.

Nawrócenie do Chrystusa związane jest z chrztem, i to nie tylko dlatego, że taka jest praktyka Kościoła, ale z woli Chrystusa, który posłał uczniów, aby nauczali narody i chrzcili je (por. Mt 28, 19), a także z wynikającej z samej istoty rzeczy potrzeby otrzymania pełni nowego życia w Nim: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci - mówi Jezus do Nikodema - jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego" (J 3, 5). Chrzest odradza nas do życia dzieci Bożych, jednoczy nas z Jezusem Chrystusem, namaszcza w Duchu Świętym: nie jest on przeto zwykłym przypieczętowaniem nawrócenia, niejako zewnętrznym znakiem ukazującym je i potwierdzającym, ale jest sakramentem, który oznacza i urzeczywistnia nowe narodzenie z Ducha, ustanawia realne i nierozerwalne więzy z Przenajświętszą Trójcą, czyni członkami Chrystusa i Jego Kościoła.

Encyklika "Redemptoris missio" nr 47

O rodacy! Jakże gorąco dziękuję wspólnie z wami raz jeszcze za to, że zostaliśmy przed tysiącem z górą lat ochrzczeni w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Że zostaliśmy zanurzeni w wodzie, która odbija w sobie obraz Boga żywego - w wodzie, która jest falą wieczności: "źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu" (J 4, 14). Że zostaliśmy my, ludzie, my, Polacy, z których każdy rodzi się jako człowiek "z ciała i krwi" (por. J 3, 6) swoich rodziców, poczęci i narodzeni z Ducha (por. J 3, 5). Z Ducha Świętego.

Homilia w czasie Mszy św. odprawionej na Błoniach, Kraków, 9 czerwca 1979 r.

Wy także zgromadziliście się tutaj jako uczniowie Chrystusa Pana. Każdy z was stał się Jego uczniem przez chrzest święty, który zobowiązuje nas do rzetelnego przygotowania naszych umysłów, woli i serc. Dokonuje się to przez katechizację, katechezę - naprzód w naszych rodzinach, z kolei w parafii i w innych środowiskach. Poprzez katechezę poznajemy coraz gruntowniej tajemnicę Chrystusa i odkrywamy, na czym polega nasze w niej uczestnictwo. Katecheza nie jest tylko nabywaniem wiadomości religijnych; jest ona wprowadzaniem w uczestnictwo w tajemnicy Chrystusa. Tak więc, poznając Jego - poznając przez Niego również i Ojca: "Kto mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca" (J 14, 9) - stajemy się w Duchu Świętym uczestnikami nowego życia, które Chrystus zaszczepił w każdym z nas już przez chrzest, a umacnia przez bierzmowanie.

Homilia w czasie Mszy św. odprawionej dla alumnów, młodzieży zakonnej i służby liturgicznej, Częstochowa, 6 czerwca 1979 r.