6 stycznia mija 90 lat od założenia Zgromadzenia Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego.
To właściwa okazja do przypomnienia biografii Założycielki i charyzmatu tej Wspólnoty. Pamiętajmy przy tym, że do 2 lutego trwa Rok Życia Konsekrowanego.
JADWIGA JAROSZEWSKA
urodziła się 7 marca 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim. Na chrzcie
świętym (w kościele Św. Jakuba) otrzymała imiona: Jadwiga, Zofia.
W drugim roku jej życia umarł ojciec Władysław, a w siódmym – matka
Franciszka. Wychowaniem Jadzi i jej młodszych sióstr bliźniaczek
zajęła się najbliższa rodzina. Z domu rodzinnego - o głębokich tradycjach religijnych i patriotycznych - Jadzia wyniosła żywą wiarę, ducha ofiary i zaufania Bogu oraz ogromną wrażliwość serca na potrzeby bliźnich. Wartości te pogłębiła w gimnazjum Heleny Trzcińskiej w Piotrkowie Trybunalskim.
W czasie I wojny światowej wielkodusznie służyła rannym żołnierzom.
Pracując jako nauczycielka, wolny czas, siły i zdolności
poświęcała ludziom biednym, w tym także moralnie zaniedbanym.
Tych nieszczęśliwych ludzi odnajdywała na ulicach i w zaułkach rodzinnego miasta. Dojrzałość religijna młodej Jadwigi skłaniała ją do świadczenia pomocy nie tylko materialnej, ale również duchowej. Miała bowiem głębokie zrozumienie, iż źródłem nędzy moralnej jest grzech - odrzucenie przez człowieka Boga i Jego praw.
Swoim przenikliwym wzrokiem ogarniała tych, którymi świat gardził.
Świadczą o tym jej słowa: "Pragnieniem moim od lat szkolnych
było pomagać w stworzeniu warunków zadawalających tym, którzy z powodu
upośledzenia fizycznego albo moralnego nie mogą pracować w warunkach
zwykłych. Za takich uważałam: upadłe kobiety, ludzi obarczonych chorobą
zaraźliwą, a nieuleczalna oraz wychodzących z więzień, a w następstwie
również dzieci anormalne i kalekie. Modliłam się, by powstało
Zgromadzenie, które roztoczy opiekę nad wyżej wymienionymi.
Samodzielnej pracy w tym kierunku bardzo się lękałam".
Jadwiga po latach poszukiwań drogi powołania pragnienie służenia ludziom
z marginesu społecznego przekazała nowej rodzinie zakonnej,
którą założyła 6 stycznia 1926 r. w Warszawie, podejmując w tym dniu
pracę na oddziale chorych wenerycznie przymusowo leczonych
w szpitalu Św. Łazarza. Założycielka, M. Wincenta od Męki Pańskiej,
obdarowana szczególnym charyzmatem i otwarta na znaki czasu,
tak określiła misję Zgromadzenia:
"Bóg w wyrokach swoich niezbadany, powołując nasze Zgromadzenie
do samodzielnego życia w Kościele świętym, powierza mu myśl swoją:
Mądrość Przedwieczna domaga się od stworzeń uwielbienia dla swej Sprawiedliwości".
Dla urzeczywistnienia tej idei, w duchu zadośćuczynienia Bogu
za dokonujące się w świecie zło, całe swoje życie i działanie poświęciła najbardziej
nieszczęśliwym - upośledzonym, moralnie zagrożonym i zaniedbanym.
Miłość i moc do ofiarnej służby czerpała u stóp Krzyża oraz
z codziennej Eucharystii i piękna liturgii chorału gregoriańskiego.
Życie M. Wincenty było odzwierciedleniem miłosiernego Samarytanina,
pochylającego się troskliwie nad poranionym bliźnim
i ewangelicznej Samarytanki, biegnącej rozsławić imię Zbawiciela.
Miłość krzyża, duch przebaczenia i ekspiacji uzdalniały ją do
posługi potrzebującym, w myśl wezwania Pana Jezusa
"Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych,
Mnieście uczynili" (Mt 25, 40).
Szczególną troską otaczała dzieci upośledzone. Stała się prekursorką w
dziedzinie ich wychowania. Organizowała domy i szkoły życia według
wypracowanego przez siebie systemu rodzinkowego. Jednocześnie dała
głębokie uzasadnienie teologiczne pełnionej posłudze
dzieciom niepełnosprawnym, "które kochać mamy jako współodkupicieli
(. .. ). W duszach, które nam Opatrzność powierza, jakże często
Chrystus Pan jest znieważany, biczowany, ukrzyżowany! Gdzie lepsze miejsce
dla samarytanki, jak nie przy Panu swym cierpiącym?" (M. Wincenta).
Założycielka, Sługa Boża Wincenta,zmarła w opinii świętości 10 listopada
1937 r. w Warszawie. Potwierdzeniem świętości jej życia są otrzymywane
łaski oraz prowadzony proces beatyfikacyjny w Rzymie.
ZGROMADZENIE SIÓSTR
Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego, którego hasłem są słowa:
"Bóg jest miłością" (l J 4, 8), a duchowość
oparta na Regule św. Benedykta, zostało przez władze kościelne
zatwierdzone na prawie diecezjalnym 8 grudnia 1932 L, a na prawie
papieskim 5 kwietnia 1974 r.
Charyzmat Założycielki Zgromadzenie realizuje przez współdziałanie
w zbawczej misji Kościoła, służąc samarytańską pomocą
najbardziej potrzebującym, a szczególnie dzieciom i młodzieży
w placówkach opiekuńczo-wychowawczych oraz samotnym matkom.
U progu trzeciego tysiąclecia ideały chrześcijańskie Sługi Bożej
są nadal aktualne. I dziś wielu ludzi jest oddalonych od Boga
przez grzech. Potrzebne są więc takie osoby, które jak M. Wincenta
- rozumiejąc sens miłości Ojca i Jego Syna objawionej
na Krzyżu - będą dawały świadectwo o miłości miłosiernej.
MODLITWA O BEATYFIKACJĘ
SŁUGI BOŻEJ MATKI WINCENTY OD MĘKI PAŃSKIEJ
Jadwigi Jaroszewskiej
Wszechmogący, wieczny Boże, Tyś dał Kościołowi
i światu Twoją służebnicę Wincentę, która całym swym życiem
pragnęła zadośćuczynić Twojej Sprawiedliwości, służąc
z bezgraniczną miłością najbardziej nieszczęśliwym,
wzgardzonym i opuszczonym.
Błagamy Cię, aby Kościół dla większej chwały Twojej i dla
naszego dobra zaliczył ją do grona swoich świętych.
Boże, źródło wszelkiej świętości, udziel nam za wstawiennictwem
Twojej służebnicy Wincenty łaski ... , o którą pokornie
prosimy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Za zezwoleniem Władzy Kościelnej
o otrzymanych laskach prosimy zawiadomić
Siostry Benedyktynki Samarytanki
Niegów, ul. Klonowa 1, 07-230 Zabrodzie
