Kolejny ołtarz z Bazyliki Katedralnej w Pelplinie z 1619 r., pw. Siedmiu Sakramentów odzyskał dawną świetność po pracach konserwatorskich. Ołtarz ten, to wybitny przykład sztuki manieryzmu w Polsce, z bogatym ikonograficznym przesłaniem, z mistrzowskimi obrazami Hermana Hana i Jana Petera-Hackiego.
Na szczególną uwagę zasługuje obraz „Adoracja Hostii”, najwyższej klasy malarskiej autorstwa mistrza Hermana Hana, na co dzień mało widoczny znajdujący się w zwieńczeniu pięciometrowego ołtarza. Ciekawostką jest to, że ozdobiony jest kolorowymi kamieniami. Największe, osadzone w obrazie w ołowianych spoinach są oryginalne z początku XVII w., większość drobnych kryształów uległa zniszczeniu i wymagały rekonstrukcji. W trakcie badań konserwatorskich odkryto że nietypowo namalowana jest monstrancja, farbą z dodatkiem prawdziwego złota, z hostią ukazaną syntetycznie, monochromatycznie, niemal współcześnie.
Obraz główny „Udzielenie Siedmiu Sakramentów” to rzadko spotykane przedstawienie. Jezus ukazany jako Mąż Boleści- żywa fontanna a z jego ran spływa krew, wokół udzielane są sakramenty.
Obraz w predelli „Ostatnia Wieczerza” to najwspanialszy przykład wczesnobarokowego światłocienia, bardzo plastyczny, klasą malarską może się równać z ówczesnymi dziełami europejskimi. Wszystkie postaci oświetlone są punktowo, światłem ze świec. Po bokach widzimy sceny rodzajowe, gdzie autor bardzo sprawnie namalował szklane i złote naczynia, inspirując się martwą naturą holenderską.
Obrazy mają niezwykłą oprawę, ołtarz jest niemal w całości złocony i srebrzony, a płaszczyzny wypełnione są złoconymi kamyczkami, dopełnieniem są laserunki na srebrzeniach w kolorze głębokiej czerwieni, podkreślające krew Chrystusa z obrazu głównego. Ołtarz posiada formę typu architektonicznego, z rozbudowanym rzeźbiarsko, w stylu manieryzmu niderlandzkiego, zwieńczeniem i predellą. Predella po bokach ozdobiona jest rzeźbioną dekoracją ornamentalną wolutowo-liściastą. Nastawa ołtarza flankowana parą kolumn złoconych z bogatą rzeźbiarską dekoracją, w części dolnej z ornamentem okuciowo-akantowym z główkami aniołków, w górnej z winoroślą. Po bokach rzeźbione ucha o motywach okuciowo-akantowych i kiści winogron. Głowice kolumn korynckie, wspierają belkowanie z dekoracją o motywach roślinnych i lambrekinu umieszczonego pod gzymsem, pośrodku gzymsu widoczny kartusz herbowy. W zwieńczeniu, obraz wokół którego znajdują się cztery rzeźbione postacie aniołów. Po bokach płaskorzeźbione wazy w formie stylizowanych kartuszy z podwieszonymi festonami. Całość wieńczy rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego.
W trakcie prac konserwatorskich przeprowadzono dezynfekcję, dezynsekcję i impregnację drewna, usunięto przemalowania i warstwy wtórnych pozłot, wykonano uzupełnienia ubytków drewna, zapraw, zrekonstruowano warstwę malarską, złocenia, srebrzenia, laserunki oraz zabezpieczono obrazy.
Prace prowadzone są dzięki dotacji Urzędu Marszałkowskiego w Gdańsku oraz Kurii Diecezjalnej w Pelplinie reprezentowanej przez Biskupa Pelplińskiego ks. dr. Ryszarda Kasynę oraz ks. Infułata Tadeusza Brzezińskiego – Proboszcza Parafii Katedralnej. Konserwacja przeprowadzana jest przez zespół dyplomowanych konserwatorów z Torunia pod kierunkiem mgr Agnieszki Katarzyny Przepióry i mgra Michała Ziemkiewicza. Nad pracami nadzór konserwatorski sprawował Diecezjalny Konserwator Zabytków ks. Kanonik Wincenty Pytlik oraz Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Gdańsku. Obiekt został przebadany przez specjalistę z Zakładu Technologii i Technik Malarskich UMK w Toruniu, mgra Adama Cupę.
