16 listopada 2024 r. zmarł niespodziewanie Tadeusz Makowski z Chmielna. Przez ostatnie lata stał się legendą grodu Damroki, aktywnie uczestnicząc w życiu społeczno-kulturalnym miejscowości, inicjując wiele wydarzeń na niwie Małej Ojczyzny.
Pogrzeb śp. Tadeusza Makowskiego odbył się 19 listopada w Chmielnie. Mszę św. żałobną koncelebrowali ks. proboszcz Tomasz Rakowski oraz pochodzący z Chmielna ks. Hubert Kitowski. Przybyły delegacje RZPiT Kaszuby, KZPiT Chmielanie, Kapela Marka Salomona z Krościenka. Nad znikającą w ziemi trumną zabrzmiały bazuny.
Pogrzeb śp. T. Makowskiego - homilia ks. T. Rakowskiego:
Pogrzeb śp. T. Makowskiego - pożegnania proboszcza, wójta, grupy Pleskota, górali:
Słowa pożegnania i podsumowania twórczego życia zamieścił Gminny Ośrodek Kultury, Sportu i Rekreacji w Chmielnie, w którego budynku pan Tadeusz miał swoją pracownię i który był jego drugim domem.
Żegnaj, Panie Tadeuszu – pozostaniesz w naszych sercach na zawsze. 🖤
Mistrz Tadeusz Makowski był mieszkańcem Gminy Chmielno, od ponad 55 lat działaczem ludowym, animatorem, współzałożycielem Kaszubskiej Grupy Folklorystycznej "PLESKOTA". Tworzył i reperował tradycyjne kaszubskie instrumenty. Grał na diabelskich skrzypcach w kapeli Kaszubskiego Zespołu Pieśni i Tańca "Chmielanie", arcymistrz w zażywaniu kaszubskiej tabaki, jaki i również niezastąpiony gawędziarz, który potrafił opowiedzieć jak nikt inny o pięknie naszej kaszubskiej ziemi. Co roku przygotowywał w Chmielnie plenerowy noworoczny koncert bazunistów.
Od trzech dekad brał udział w Ogólnopolskim Konkursie Gry na Instrumentach Pasterskich im. Kazimierza Uszyńskiego w Ciechanowcu.
W wieku 17 lat Pan Tadeusz Makowski wstąpił do Zespołu Pieśni i Tańca „Kaszuby” w Kartuzach do sekcji baletowej. Został powołany do wojska, gdzie pracował w dekoratorni i rozgłośni pułkowej. W 1984 r. rozpoczął pracę w Muzeum Kaszubskim w Kartuzach jako starszy rzemieślnik, konserwator eksponatów muzealnych. W czasie pracy w Muzeum Kaszubskim wykonywał instrumenty ludowe na potrzeby zespołów, które w tym czasie powstawały w Sierakowicach, Chmielnie, Koszalinie, Płocku, dla zespołu „Mazowsze”.
Był autorem wystawy „Instrumenty ludowe Kaszub, muzyka i wykonanie” w 2010 r. Reaktywował tradycję gry na bazunach odbywającą się co roku 1 stycznia w Chmielnie. Nieprzerwanie był animatorem kultury, prowadził warsztaty z wycieczkami szkolnymi z całej Polski oraz z zagranicy, pokazując instrumenty ludowe, opowiadając historie z życia Kaszub. Kronikarz: zgromadził ponad 60 kronik oraz 1000 zdjęć z wydarzeń na Kaszubach. Pomysłodawca zakopania kapsuły czasu „Skrzyni Damroki” z pamiątkami na 200 lat z okazji obchodów 800-lecia Chmielna. Popularyzował tradycyjne kaszubskie instrumenty ludowe prowadząc w szkołach i przedszkolach zajęcia edukacyjne prezentując kulturę kaszubską, tradycje, w tym muzykę i instrumenty.
Był stypendystą Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi.
Przez Radę Gminy Chmielno został wyróżniony tytułem "Zasłużony dla Gminy Chmielno", a w tym roku odznaczony medalem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Zasłużony dla Kultury Polskiej".
Panie Tadeuszu, spoczywaj w pokoju!
Galeria zdjęć
