Fragment perykopy ewangelicznej, który dzisiaj rozważamy, staje się dla nas szczególnym duchowym testamentem. Jezus całą swoją misję głoszenia Dobrej Nowiny streszcza w geście umycia nóg. To nieprawdopodobne, że Pan Jezus – Bóg – obmywa nogi swoim uczniom. Gest pewnie nie wymagający wielkiego wysiłku i czasu, ale jakże bardzo wymowny i znaczący. Pan Jezus dał przykład Apostołom, jak mają postępować. Nie jest ważne, kto jest sługą, a kto panem. Istotą naszego życia ma być posługa miłości bez względu na status życiowy.

Uczniowie Jezusa zostali zobowiązani, by pełnić misję rozpoczętą przez Niego. Chrystus ukazuje, poprzez sytuację ze swojego życia, na jakie trudności mogą natknąć się uczniowie. Tak samo jak niegdyś odrzucono Jezusa, tak też może zdarzyć się w misji apostolskiej. Judasz, jeden z uczniów, który razem z Jezusem spożywał chleb, podniósł piętę czyli stał się zdrajcą. Z postawy sprzymierzeńca stał się tym, który uknuł podstęp i swoją postawą zaprzeczył Chrystusowej nauce i misji.

Trwamy w tygodniu modlitw o powołania do służby Bożej – do kapłaństwa, do życia zakonnego i do instytutów świeckich. Choć minęło dwa tysiące lat od wypowiedzenia słów przez Jezusa, to są one wciąż aktualne. Cały czas zadaniem powołanych do służby Bożej jest służba miłości i dawanie świadectwa o Chrystusie. Zapewne też i problemy podobne. Zdarzają się również ci, którzy zdradzają Jezusa. Zadaniem naszym jest pomóc tym, którzy się zagubili, by nie podzielili tragicznego losu Judasza.

W życiu każdego człowieka, a tym bardziej człowieka powołanego, ważne jest aby osiągnąć mocną wiarę i w niej trwać. Cała działalność Chrystusowa zmierzała ku temu, by wszyscy uwierzyli, że Chrystusa prawdziwie jest. Szczęście uczniów jest takie, że uwierzyli w Jezusa i żyją wiarą. Ale na tym nie mają poprzestać. Ich zadaniem, jak również Apostołów XXI wieku, jest głoszenie prawdy o Chrystusie i doprowadzenie do głębokiej wiary w Boga.

Ks. Maciej Zabrocki

30 kwietnia – św. Piusa V, papieża

Michał Ghislieri urodził się we Włoszech w 1504 r. Drogowskazem jego życia była najdoskonalsza pobożność chrześcijańska. Mając 15 lat wstąpił do zakonu dominikanów, gdzie był wzorem pobożności. W 1528 roku otrzymał święcenia kapłańskie i zaczął wykładać filozofię i teologię; w 1556 roku został mianowany biskupem;  rok później wybrano go na papieża i przybrał imię Piusa V. Jako papież był surowy dla siebie i innych. Przeprowadził reformy uchwalone na soborze trydenckim, zreformował oficjalnie nabożeństwo liturgiczne Kościoła. Zmarł 1 maja 1572 roku.

Anna Tusznio