29 kwietnia – św. Katarzyny ze Sieny, dziewicy i doktora Kościoła

Św. Katarzyna urodziła się w 1347 roku. W wieku osiemnastu lat wstąpiła do trzeciego zakonu dominikańskiego. Podczas wielkiej zarazy heroicznie opiekowała się chorymi. Od tego czasu uważano ją za wcielenie dobra; dzięki niej wielu ludzi nawróciło się .Dożyła początków wielkiej schizmy. Życie jej zostało uświęcone przez Boga licznymi łaskami i cudami. Zmarła 29 kwietnia 1380 r. , mając trzydzieści trzy lata.

Św. Katarzynę długo uważano za jeden z najwybitniejszych umysłów teologicznych w Kościele. Świadczy o tym m.in. dzieło ,,Dialog”. W 1970 roku papież Paweł VI nadał jej tytuł doktora Kościoła. Papież Benedykt XVI na audiencji generalnej zachęcał do czerpania wzoru z Świętej ze Sieny:

,,Podobnie jak święta sieneńska, każdy wierzący odczuwa potrzebę kształtowania swoich uczuć na wzór Serca Chrystusa, by miłować Boga i bliźniego tak, jak miłuje Chrystus. Serca nas wszystkich mogą się przemienić, a my możemy się nauczyć miłować jak Chrystus, w zażyłości z Nim, karmionej modlitwą, rozważaniem Słowa Bożego i sakramentami, przyjmując zwłaszcza często i pobożnie komunię św. Również Katarzyna należy do tego zastępu świętych eucharystycznych, których wymieniłem na zakończenie mojej adhortacji apostolskiej Sacramentum caritatis (por. n. 94). Drodzy bracia i siostry, Eucharystia jest nadzwyczajnym darem miłości, który Bóg nieustannie nam ofiarowuje, by umacniać nas na drodze wiary, ożywiać naszą nadzieję i rozpalać naszą miłość, byśmy byli coraz bardziej podobni do Niego”( Benedykt XVI, Audiencja Generalna, 24.11. 2010).

Anna Tusznio