Zapamiętałem taki napis, sentencję: „Życie nie jest bajką ale walką”, którą często czytałem w szkole średniej, ponieważ zapisała ją na swoim piórniku szkolna koleżanka. Tak – jesteśmy bojownikami w sprawie! Życie człowieka wierzącego – jak wynika to ze słów Pana Jezusa, z dzisiejszej Ewangelii – to osobista, wewnętrzna walka ze złem.

Sposób, aby wzrastać w życiu duchowym, to wciąż na nowo, mozolne, acz nieustanne, kolejnego dnia zobowiązanie, by trudzić się w pokonywaniu swoich słabości, przywar, namiętności i grzechów. Aby to co uwiera, jak kamień w bucie, wyrzucić i rozpoczynać na nowo. Z czasów młodości śpiewaliśmy taką piosenkę ewangelizacyjną:„Ciągle zaczynam od nowa, choć czasem w drodze upadam, wciąż jednak słyszę te słowa, że kochać to znaczy powstawać”. Takie jest kryterium wzrostu – miłość. Miłować Boga i bliźniego!

Na tej drodze formacji potrzebna nam jest wytrwałość. O nią dziś się módlmy. Ważna i trudna cnota. Praktykowanie jej z cierpliwością, powoli i regularnie przynosi błogosławione owoce. I niech nie rodzi się w nas pokusa: „już dość”, „uczyniłem już wystarczająco wiele”. Św. Augustyn mawiał; „ Jeśli zdarzy ci się powiedzieć: „to wystarczy”, osiągnąłem doskonałość, wszystko będzie stracone. Bowiem rolą doskonałości jest uświadamianie niedoskonałości”.

To wszystko jest nam potrzebne, bo dla sprawy Chrystusowej, „z powodu mojego imienia”, będziemy wciąż na nowo doznawali prześladowań. Wyznać wiarę, to także dziś, narażanie się na wykluczenie, obojętność i cierpienie. To okazja, aby dawać świadectwo o Jezusie i jego Królestwie. Nie lękajmy się – Bóg jest naszym obrońcą.

Ks. Antoni Bączkowski

26 listopada - bł. Jakuba Alberione, prezbitera

Jakub Alberione urodził się w 1884 roku na północy Włoch. W wieku 16 lat przyjął święcenia kapłańskie. Jako jeden z pierwszych ludzi w    Kościele zaczął na szeroką skalę wykorzystywać druk do głoszenia Ewangelii. W 1914 roku założył szkołę drukarską i stworzył wspólnotę zakonną – Towarzystwo św. Pawła, którego członkowie poświęcają się pracy ewangelizacyjnej poprzez środki masowego przekazu. W następnych latach powstały inne instytuty prowadzące pracę apostolską za pośrednictwem radia, telewizji, filmu, płyt, książek i filmu. Wszystkie te dzieła miały pomóc ludziom poznawać Słowo Boże.

Zmarł 26 listopada 1971 roku w Rzymie. Został wyniesiony do chwały ołtarza 27 kwietnia 2003 roku, w święto Miłosierdzia Bożego przez  św. Jana Pawła II. Papież mówił podczas beatyfikacji:

Jakub zrozumiał, że ludziom naszych czasów trzeba umożliwić poznanie Jezusa Chrystusa - Drogi, Prawdy i Życia, za pomocą środków właściwych dla naszych czasów, jak zwykł mówić. Brał przykład z Apostoła Pawła, którego nazywał ,,teologiem i architektem Kościoła”, i pozostawał zawsze posłuszny i wierny nauczaniu Następcy Piotra, ,,latarni” prawdy w świecie, często pozbawionym trwałych ideowych punktów odniesienia. ,,Do posługiwania się tymi narzędziami potrzeba grupy ludzi świętych” - powtarzał ten apostoł nowych czasów. Jakże wspaniałe dziedzictwo pozostawił on swej rodzinie zakonnej! ( Św. Jan Paweł II, Rzym, 27.04. 2003 r.)

Anna Tusznio