J 5, 17-30

Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc Żydzi tym bardziej usiłowali Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.

W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie pod sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Jak Ojciec ma życie w sobie samym, tak również dał to Synowi: mieć życie w sobie. Dał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, kiedy wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos Jego: i ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie do życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie do potępienia.

Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Sądzę tak, jak słyszę, a sąd mój jest sprawiedliwy; szukam bowiem nie własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał».

 
Ewangelia według świętego Jana jest na pierwszy rzut oka dość skomplikowana, ale jeśli się nad nią pochyli i odda się spokojnej lekturze może ona doprowadzić do wielu odkryć. Po pierwsze Żydzi, którzy prześladują Jezusa za dobro, które uczynił choremu nad sadzawką. Możemy się odwołać do mentalności ludzkiej, która często każe nam z zazdrością patrzeć na wszelkie osiągnięcia człowieka. Zamiast cieszyć się z sukcesów naszych sąsiadów, znajomych, czy też innych ludzi o których słyszymy często w mediach i innych środkach masowego przekazu skupiamy się na paradoksalnych negatywnych emocjach, które takie wydarzenia generują. Jezusowi nie było to obce – zamiast wychwalać Pana Boga za wielkie dzieła, które przez ręce Chrystusa się dzieją, Żydzi chcą Go zabić – a jako powód dają rzekome niezachowywanie szabatu przez Pana. Jezus przyjmuje to ze spokojem, co też wyznacza nam kierunek postępowania. Spokój w obliczu często niezasłużonych krzywd – taką drogę praktykowała chociażby święta Teresa od Dzieciątka Jezus, która ten właśnie punkt zawarła w swojej „małej drodze do świętości”.

Po drugie Chrystus przekazuje Żydom prawdę o wielkiej władzy Jezusa, która przejawia się w wielkich czynach wynikających z Boskiej godności naszego Zbawiciela. Zauważmy, że Jezus mówi o tym otwarcie nie boi się konsekwencji, mimo, że Żydzi nie chcą Jezusowi zrobić błahej, niegroźnej krzywdy – oni chcą Go zabić. Jezus jest świadom, że ma niewiele czasu na to aby świadczyć o Ojcu. Niedługo Żydzi osiągną swój cel – zabiją Jezusa rękami Rzymian na krzyżu. Jezus więc wykorzystuje każdą nadarzającą się okazję, aby zaświadczyć o Panu Bogu, który potrafi czynić wielkie dzieła rękami tych których posłał. Dlatego wykorzystajmy dobrze czas Wielkiego Postu – i w naszym przypadku może dokonać się wielkie i piękne dzieło nawrócenia, które swój finał osiągnie w świętowaniu Paschy Chrystusa. Wystarczy tylko zaufać i oddać się Bogu, który jest w stanie poukładać nasze życie – bo jak powiedział Jezus: jak Ojciec wskrzesza i ożywia umarłych, tak i Syn ożywia wszystkich których zechce. A zechce z pewnością, jeśli go o to poprosimy.

Ks. Adam Malinowski