Poniedziałek IV tygodnia Wielkiego Postu (J 4, 43-54)

W czwartym rozdziale Ewangelii według Św. Jana napotykamy na dwa szczególne spotkania Pana Jezusa. Pierwsze nastąpiło w Samarii, gdzie Jezus spotkał Samarytankę, która podała mu wodę. Drugie, to spotkanie z urzędnikiem królewskim. Oba spotkania mają pewien punkt wspólny – pragnienie, które przeradza się w wiarę w Jezusa Chrystusa.

Samarytanka chodziła do studni wtedy, gdy nie było tam innych kobiet z miasteczka. Bała się – ze względu na swoją dotychczasową sytuację życiową – ich spojrzeń i osądów. Jezus subtelnie nawiązując do jej źle rozgrywanego pragnienia miłości, otworzył jej serce na prawdziwą wiarę i miłość.

Druga część czwartego rozdziału Janowej Ewangelii przenosi nas do Galilei. Chrystus przychodzi do swojej ojczyzny i zaznacza, że trudno jest głosić Ewangelię i wzywać do wiary w Boga wśród swoich bliskich, znajomych, przyjaciół i krewnych. Wówczas pojawia się urzędnik królewski, poganin. 

I znowu pragnienie… tym razem dotykające nie samego urzędnika, ale jego syna, który był już umierający. Być może urzędnik szukał pomocy u różnych źródeł, a wieść o Jezusie stała się dla niego ostatnią deską ratunku. Jednak pragnienie, aby syn został uzdrowiony przezwycięża. Pragnienie, aby syn został uzdrowiony jest tak wielkie, że nawet nie zważa na wyrzut ze strony Pana Jezusa: „Jeśli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie”. Nawet nie tłumaczy się ani nie zniechęca. Jego zamiar jest tak mocno ugruntowany miłością rodzicielską, że nie poddaje się załamaniu. Spotkanie ze Zbawicielem staje się owocne w dwóch wymiarach. Po pierwsze – urzędnik królewski „uwierzył słowu, które Jezus powiedział do niego”. Po drugie – zdrowie syna zostało przywrócone.

To na gruncie pragnienia może dojść do poważnego spotkania, poważnej rozmowy czy też dobrych owoców w moim życiu. Gdy rozmówcą jest Jezus, to zawsze pada propozycja wymiany miłości i zaproszenie do doświadczenia zjednoczenia stworzenia ze Stwórcą.

Jakie jest moje pragnienie? Czy pragnę miłości, głębokiej wiary, przemiany, której dokonuje Chrystus?

Ks. Maciej Zabrocki