Dzisiejsza Ewangelia odsłania przed nami prawdziwy obraz Boga. Już w pierwszym zdaniu czytamy, że „do Jezusa przybliżali się wszyscy celnicy i grzesznicy”. To ważne słowa. Bóg daje każdemu prawo zbliżania się do siebie. Bóg jest dla wszystkich, podobnie Jego słowo, Dobra Nowina, jest skierowana do każdego człowieka, bo każdy jest Jego dzieckiem, u każdego Bóg dostrzega możliwość nawrócenia i przemiany. Tę prawdę obrazuje przytoczona przez Jezusa przypowieść o synu marnotrawnym.

Młodszy syn zaplanował swoje odejście. Zabrał pieniądze i odjechał w dalekie strony, żyjąc rozrzutnie, ale szybko stracił wszystko, co miał. Wtedy jednak jeszcze nie myślał o powrocie. Próbował działać na własną rękę: „poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie”. Dopiero za jakiś czas, w obliczu głodu i upokorzenia, które sobie sam zgotował, zaczyna rozumieć, co narobił. Postanawia wrócić, ale wraca pieszo, powoli, resztką sił.

Odejść od Boga jest łatwo i szybko, ulec pokusie także, ale powrócić do Boga - to proces zdecydowanie dłuższy i trudniejszy. Im dalej odchodzimy od Boga, tym trudniej jest do Niego wrócić. Gdy jednak oddalamy się od Boga, On nigdy nie rezygnuje ze swoje miłości. Swoim miłosiernym wzrokiem nieustannie nam towarzyszy. Jego szukanie jest bardzo dyskretne i subtelne. Niczego nie wymusza, ale cierpliwie wygląda zagubionego. Kiedy jednak człowiek wyrazi choćby najmniejsze pragnienie powrotu do Niego, Bóg wybiega mu naprzeciw, pomagając pokonać tę odległość, którą człowiek sam stworzył.

Popatrzmy dziś na sakrament pokuty jak na miejsce powracania do domu Ojca, gdzie my, grzesznicy, możemy zawsze spotkać Boga prawdziwego i doświadczyć Jego miłosierdzia: „ten mój syn był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się”.

dk. Sławomir Serkowski