Przewidziany na dzisiaj fragment Ewangelii, może niektórych przerazić. Opisany w niej sąd ostateczny dla niektórych ludzi skończy się niestety wiecznym potępieniem (por. Mt 25,45-46). Zamiast jednak żyć w ciągłym lęku, warto starać się spełniać wymogi, które pozwolą nam wejść do radości nieba.

W pierwszym rzędzie należy przestrzegać Bożych przykazań. Zapisane są one w Dekalogu (por. Wj 20; Pwt 25). Częściowo przywołuje je dzisiejsze pierwsze czytanie (por. Kpł 19,1-2). Ale to jeszcze za mało. Przestrzeganie przykazań pozostawia człowieka na poziomie sprawiedliwości. Owszem, należy ją zawsze praktykować, ale obok niej istnieją jeszcze uczynki wynikające z miłosierdzia. Powinniśmy karmić głodnych, poić spragnionych, przyjmować przybyszów, przyodziewać nagich, odwiedzać chorych i więźniów. Dekalog o tym nie wspomina, ale Jezus jak najbardziej (a Kościół przypomina w ramach „uczynków miłosiernych co do ciała”). Kto je wypełnia, nie musi się obawiać piekła, ale powoli dzień po dniu „zbiera punkty”, by kiedyś zasłużyć sobie na niebo. Nie należy zatem bać się sprawiedliwego Sędziego, ale naśladować miłosiernego Pasterza. A jeśli już mamy mówić o bojaźni, to najlepiej powtarzając słowa psalmisty: „Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne” (Ps 19,10).

Wielki Post jest czasem praktykowania uczynków miłosierdzia oraz wypełniania postanowień. Jeśli ktoś jeszcze ich nie podjął, warto to czym prędzej uczynić, zwłaszcza teraz na początku tego wyjątkowego okresu.

ks. Wojciech Kardyś

23 lutego – św. Polikarpa, biskupa i męczennika

Św. Polikarp przyjął wiarę chrześcijańską około 80 roku. Należał do uczniów Jana Ewangelisty, który uczynił go biskupem Smyrny. Polikarp sprawował rządy biskupie przez siedemdziesiąt lat. Do jego uczniów należeli św. Ireneusz i pisarz Papiasz.

Z relacji Hieronima, Ireneusza i Euzebiusza wynika, że około 158 roku św. Polikarp wybrał się do Rzymu, aby zasięgnąć rady papieża Aniceta w sprawie terminu Wielkiego Postu, jako że istniała na ten temat różnica pomiędzy Kościołem Wschodnim i Zachodnim. Uzgodniono, że oba Kościoły mogą zachować swoje zwyczaje.

Został uwięziony podczas czwartego prześladowania za panowania cesarzy Lucjusza Verusa i Marka Aureliusza. Nie wyrzekł się Chrystusa, za co został skazany na śmierć przez spalenie. Relikwie świętego Polikarpa znajdują się w kościele św. Ambrożego w Massinie koło Rzymu.

Anna Tusznio