Czym dla mnie jest miłość względem Boga i bliźniego?

(Mk 12, 28 b-34)

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Pewnie nie raz zadawałeś sobie powyższe pytanie: czym dla mnie jest miłość względem Boga? Albo: jak należy tę miłość Panu Bogu okazywać? Trzeba zauważyć, że nie są to głupie pytania, gdyż podobnie jak my dzisiaj tę zagadkę rozwiązywali również wielcy święci i błogosławieni. Na początku weźmy pod lupę pierwsze przykazanie miłości - miłość względem Pana Boga. Może być ona okazywana na wiele różnych sposobów.

- Miłować Boga oznacza przede wszystkim mu pokornie służyć i przyjmować zrządzenia Bożej Opatrzności. Bóg nie pozwoli mnie skrzywdzić tzn. nie da uczynić czegokolwiek co przeszkodziłoby mi w moim zbawieniu (cierpienia fizyczne mogą kiedyś przyjść i być dopuszczone przez Pana o czym świadczą np. męczennicy).

- Miłować Pana Boga oznacza również zachowywać Boże przykazania, jednakże z przewartościowaniem ich pojmowania. Wiąże się to z przyjmowaniem ich jako pozytywne polecenia dane przez Pana Boga jako dar i przywilej, a nie jako ograniczające zakazy i nakazy, które wiążą się z poczuciem utraty wolności. Kocham wiec mam tylko jednego Boga; kocham więc szanuję Jego Imię, kocham więc oddaję mu cześć; kocham więc nie zabijam, nie kradnę nie pożądam… Na tym polega miłość i bojaźń względem Pana.

- Dalej miłowaniem Boga jest poświęcanie mu czasu. Są różne sposoby na zarezerwowanie czasu Panu Bogu: modlitwa, lektura Pisma Świętego, lektury duchowe. Najtrudniejszym jest jednak odkrywanie Pana Boga w codziennych, prozaicznych czynach, takimi jak otwarcie oczu po całonocnym śnie, przygotowanie posiłku, sprzątanie, spacer… W każdej czynności obecny jest Pan. Warto to zacząć dostrzegać, jeśli chcę aby Boża obecność przemieniała moje życie.

Przyszedł czas na drugie przykazanie miłości – przykazanie trudniejsze i wymagające wzmożonego wysiłku nakazujące miłość względem innych ludzi. Zagłębiając się w miłość względem Pana nie można zapomnieć o drugim człowieku, o bliźnim. Miłość względem drugiego człowieka jest nieodwołalnie związana z miłością wobec Pana. Wykluczając miłość bliźniego z czci oddawanej Panu Bogu czynię moją religijność zupełnie bezowocną i pozbawioną sensu (i odwrotnie – miłość bliźniego odłączona od miłości Bozej pzobawiona jest swoich podstaw). Pomocą w zrozumieniu tego wyjątkowego nakazu Chrystusa może być ćwiczenie duchowe – zamknij oczy i wyobraź swoich krewnych, bliskich, przyjaciół. Następnie nadaj im twarz Jezusa Chrystusa – taką jaką posiadasz w świadomości. Jest to pierwszy element tego zadania – i jednocześnie łatwiejszy. Czas na etap drugi. Wyobraź teraz swojego wroga, bądź osoby, których nie darzysz sympatią i… uczyń to samo. Może wydaje się to niepoważne czy dziecinne, ale zachęcam cię droga Siostro i Bracie aby owocem dzisiejszego rozważania było to krótkie ćwiczenie – spojrzenie na drugą osobę w okularach z soczewkami wykonanymi ze słowa Bożego. Ono pomoże ci dostrzec Jezusa Chrystusa wszędzie i oddawać mu cześć zarówno bezpośrednio (poprzez praktyki czysto religijne) jak i pośrednio (w obliczu każdego człowieka).

dk. Adam Malinowski