Wielkopostny trening

Pierwsza niedziela tegorocznego czasu pokuty i modlitwy stawia przed naszymi oczyma Pana
Jezusa, który po przyjęciu chrztu Janowego, a przed rozpoczęciem swojej publicznej działalności,
udaje się prowadzony przez Ducha na miejsce pustynne. Jak tłumaczą ojcowie Kościoła, w taki sposób
nasz Pan daje każdemu wierzącemu przykład umartwienia, postu i stawiania czoła diabelskim
zasadzkom.

Skoro Boży Syn napełniony Duchem wybiera odosobnienie, gdzie kuszony przez Złego ukaże
jednośd i posłuszeostwo Ojcu, to jakże bardziej każdy wierzący, słaby grzesznik przecież, potrzebuje
hartowad swoją wiarę, podejmując dobrowolny wysiłek, trenując się w praktyce pokuty i modlitwy. O
ile w przypadku Chrystusa szatan uruchomi cały arsenał swoich wymyślnych pokus, ofiarując
poszczącemu Panu nawet wszystkie królestwa Ziemi w zamian za pokłon, w naszym przypadku
wystarczy nieraz jedynie podsunąd myśl, pragnienie i egoistyczną zachciankę, aby człowiek zgrzeszył.
Dlatego jako chrześcijanie potrzebujemy ascezy, czyli dwiczenia się, duchowego treningu.
Rezygnując z czegoś, co sprawia nam przyjemnośd, zdajemy sobie sprawę, jak bardzo uzależnieni
jesteśmy od wielorakiego komfortu w naszym życiu. Gospodarując dodatkowy czas na modlitwę,
uczymy się, że jest ona pewnym konkretnym wysiłkiem. Dzieląc się z tym, kto mam mniej,
uświadamiamy sobie, że naśladowanie Boskiego Mistrza oznacza o wiele więcej, niż słowne
deklaracje.

Ks. Sebastian Wydrowski