Dzisiejsza Liturgia Słowa kieruje do nas podwójne pouczenie. Pierwsze to nauka o przebaczeniu, a więc, gdy Bóg odpuszcza nam grzechy to zostaje to wykonane w 100%.

Natomiast jeżeli zaczniemy powątpiewać w Boże miłosierdzie, to zaczniemy zaprzeczać Bożej prawdzie. Wszyscy, którzy towarzyszyli Jezusowi i słyszeli Jego słowa miłosierdzia, ale nie widzieli zewnętrznych znaków, to powątpiewali Jego prawdzie. Kiedy Jezus spektakularnie stawia na nogi paralityka, to wszyscy ze zdziwieniem zaczynają wierzyć, dlatego św. Marek chce nam dzisiaj powiedzieć, że wiara nie potrzebuje zewnętrznych znaków lecz Słowo Boże jest skuteczne w działaniu we wnętrzu serca i jego cichości.

Druga myśl z tej Ewangelii to uzdrowienie paralityka. Jezus pokazuje wspólnocie, jak ważne jest ich współdziałanie. Grupa ludzi przynosi owego chorego do Jezusa, a On widząc ich wiarę, kieruje się miłością miłosierną. Jesteśmy potrzebni sobie nawzajem i nasze życie wpływa na życie innych. Dzięki naszej modlitwie, dobroczynności możemy pomóc innym zbliżyć się do Jezusa.

Dk. Andrzej Patrzykąt