„Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk 18, 35-43)

            Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam wiarę człowieka w uzdrawiającą moc Chrystusa. Zapewne niewidomy człowiek słyszał już w swoim życiu o Jezusie, ponieważ dowiedziawszy się, że to On właśnie przechodzi, zaczął wołać: „Jezusie Synu Dawida, ulituj się nade mną!”.

Powtarzając te słowa był pewien, że Jezus może w jego życiu wiele zadziałać, praktycznie może zmienić jego życie. Do tej pory był niewidomym żebrakiem siedzącym przy drodze. Dobrze można sobie wyobrazić takiego człowieka: pozbawiony możliwości podziwiania świata, żyje w ciemności, nie może się przemieszczać, jest skazany na łaskę innych ludzi, pogardzany, cierpi. Jezus go nie omija, jak zapewne wiele innych osób, ale słysząc jego wołanie zatrzymuje się i każe przyprowadzić go do siebie. Zadaje konkretne pytanie i żąda konkretnej odpowiedzi, i taką otrzymuje: „Panie, żebym przejrzał”.

            Słowa tej perykopy zapraszają nas do tego, abyśmy zobaczyli nasze wewnętrzne  cierpienie, naszą ślepotę i jednocześnie zwrócili się do Jezusa o pomoc. Każdy chrześcijanin musi zdać sobie sprawę, że potrzebuje w życiu pomocy Jezusa, bo bez Niego sam sobie nie da rady. On zawsze jest obecny, tylko czeka na nasz ruch, akt zawierzenia, bo sam nie jest nachalny i bez naszej zgody, otwartego serca, nic nie uczyni. Muszę sam to dzisiaj zrozumieć i powiedzieć do siebie: jestem ślepcem! Jezu, ulituj się nade mną. „Panie, żebym przejrzał”, abym zobaczył obecność Boga w moim życiu, abym widział, czego potrzebuje mój bliźni, abym zauważył swój grzech, ile brakuje mi miłości i w czym mam się poprawić. Te sprawy wymagają działania Bożego w naszym życiu – sam w żaden sposób nie zdołam się poprawić.

            Jezus nie przechodził tamtą drogą przypadkowo. Wiedział, że musi tam kogoś uzdrowić. Dzisiaj również przechodzi obok ciebie, ale czy usłyszy twoje wołanie? Niewidomy spod Jerycha swoim wołaniem pokazał Jezusowi swoją wiarę i otwartość na uzdrowienie – Jezus czekał na jego ruch, na akt wiary. I czeka na nasz ruch, na to abyśmy zwrócili się do Niego, uznali Go za swojego lekarza. Przedstaw Mu swoją ślepotę, a On cię uzdrowi.

Dk Aleksander Wisniewski