Pan Jezus przeciwko obłudzie i próżności

Uczniowie Jezusa w rodzącej się wspólnocie Kościoła stawali się tymi, którym dane będzie stanąć na straży Prawa, jak również głosić wskazania wypływające z Pisma Świętego. Na przykładzie faryzeuszów oraz nauczycieli Pisma Pan Jezus wskazuje jakich postępowań mają się wystrzegać.

Faryzeusze i nauczyciele Pisma stali się w narodzie wybranym urzędowymi komentatorami, obrońcami Prawa Bożego i teoretykami moralności. Określali obowiązki i powinności Izraelitów tworząc setki przepisów szczegółowych, trudnych do zrealizowania, a co najważniejszej samemu starając się je skrzętnie omijać.

Stąd wypływa Chrystusowa nauka mająca na celu zapobiec obłudzie i hipokryzji, ale też nadmiernym pokazywaniu się mającym wzbudzić podziw.

Ewangelia dzisiejsza bardzo często znajduje swoje odniesienie do tych, którzy współcześnie głoszą Słowo – do osób duchownych. I można się oczywiście doszukiwać sytuacji, w których osoby duchowne popełniły błędy czy jakieś publiczne grzechy. Taka sytuacja może sprawić, że zupełnie niepotrzebnie będziemy starali się wybielić nasze grzechy na tle niewłaściwego postępowania osób duchownych. Jednakże trzeba wziąć sobie mocno do serca słowa Jezusa: „Czyńcie więc i zachowujcie wszystko co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie”. Oczywiście odnieść należy to zdanie do złego postępowania faryzeuszów.

Poprzez chrzest święty wszyscy zostaliśmy włączeni w misję prorocką Chrystusa. Każdy chrześcijanin jest zobligowany do tego, aby głosić przykładem swojego życia Ewangelię. I tu również kryje się niebezpieczeństwo ukazane w dzisiejszej Ewangelii – odnoszenie się do innych oraz próba pokazania się przed innymi, że jestem lepszy, bardziej gorliwy czy bardziej święty.

Weźmy sobie mocno do serca myśl, że mam stać się sługą Chrystusa pełnym pokory i czystego serca.

Ks. Maciej Zabrocki