91,4 FM :: Pelplin
94,2 FM :: Szymbark
97,1 FM :: Chojnice

Kalendarz

Dzisiaj: Środa, 27.11.2024 r.
Imieniny: Ksenia, Walerian, Franciszek

Fragment Ewangelii św. Marka ukazujący uzdrowienia dokonywane przez Chrystusa w ziemi Genezaret jest pełen energii. Przybyli do Genezaret, przybili do brzegu, rozpoznali Go, rozbiegli się, słyszeli, przynosili chorych, kładli chorych to określenia ukazujące ogrom dynamizmu spowodowany obecnością Jezusa. Boża siła i moc sprawiają, że chorzy odzyskują zdrowie, a przez to nowina o niebywałej mocy Jezusa Chrystusa zaczyna się coraz bardziej rozprzestrzeniać.

 

Można niekiedy spotkać w swoim życiu ludzi, którzy twierdzą, że Bóg jest nieobecny i Jego moc nie jest wystarczająca na obecne czasy, by dokonać jakiegokolwiek cudu. Jak się okazuje tak wcale nie jest. By się o tym przekonać należy w swoim postępowaniu zaczerpnąć nieco od ludzi, którzy spotykali Jezusa choćby po przybyciu do Genezaret. Ich postępowanie jest w swojej istocie bardzo proste do naśladowania przez nas. Najpierw trzeba Jezusa spotkać, rozpoznać, że to jest On, prosić i się Jego dotknąć. Niby tak niewiele, a jak się okazuje to czasami takie trudne. Samo patrzenie na Jezusa i mówienie, że to jest On jeszcze nie wystarczy. Dotknięcie Jezusa powodowało uzdrowienie napotkanych ludzi i tych, których Mu przynosili.

Dotknięcie się kogoś oznacza bliskość. Tego najbardziej potrzebujemy w naszej relacji ze Zbawicielem. Bycie od kogoś z dala sprawia, że relacja zaczyna niekiedy słabnąć. Kiedy się jest blisko, kiedy się kogoś trzyma za rękę, wiadomo, że ten ktoś jest. Choć może Jezusa nie dotkniemy za rękę, ani nie złapiemy się frędzli Jego płaszcza, to możemy być blisko – w Komunii Świętej, trzymając w ręku Pismo Święte czy trwając na adoracji. Może się okazać, że to będzie ten szczególny moment spotkania Jezusa, poznania Jego i proszenia o uzdrowienie duszy i ciała.

Ks. Maciej Zabrocki 

 


 

9 lutego – św. Apolonii, męczennicy

Św. Apolonia była diakonisą Kościoła aleksandryjskiego. Życie spędziła na czynieniu dzieł miłosierdzia, ascezie. W podeszłym wieku została umęczona podczas prześladowań za cesarza Decjusza w 249 roku. Nie chciała oddać czci bożkom, dlatego Apolonia padła ofiarą tłumu, który prześladował chrześcijan.

Wolała sama rzucić się w ogień, niż czekać na wymierzenie kary . Oddała życie za Chrystusa, czym zadziwiła tłum prześladowców. W czasie męczeństwa powybijano jej zęby, dlatego została uznana za patronkę dentystów i orędowniczkę w chorobach zębów.

 

Anna Tusznio