Ml 3,1-4; Ps 24; Łk 2,22-40

W święto Ofiarowania Pańskiego znajdujemy w Lekcjonarzu zestawienie starotestamentalnego proroctwa Malachiasza (Ml 3,1-4) i narracji św. Łukasza Ewangelisty o ofiarowaniu Jezusa w świątyni (Łk 2,22-40). Prorok zapowiadał: "Oto przybędzie do swojej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie (...). Jest On jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy składać będą Panu ofiary sprawiedliwe". W Ewangelii natomiast, widzimy jak zwyczajnie i pokornie zaczęło wypełniać się to proroctwo o potężnym wkroczeniu Mesjasza do swojej świątyni.

Pewnym błędem byłoby stwierdzenie, że proroctwo Malachiasza wypełniło się gdy Maryja z Józefem przynieśli do świątyni dziecię aby je przedstawić Panu. Ten moment był zaledwie początkiem wypełniania się proroctwa, bo w rzeczywistości wypełnia się ono przez całą historię Kościoła. Od dwóch tysięcy lat Pan Jezus wkracza do swojej świątyni, do swojego Kościoła, potężny jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy, aby oczyszczać nas i przywracać nam autentyczny blask dzieci Bożych.

W jednym ze swoich komentarzy o. Jacek Salij zauważa, że podobnie ma się rzecz z innymi proroctwami. Proroctwa o narodzeniu Mesjasza, które się wypełniły w dzień narodzin Jezusa z Dziewicy Maryi, zarazem wypełniają się nadal, ilekroć Jezus rodzi się w duszach coraz to nowych ludzi. Proroctwa o uzdrowieniach, jakie będą dokonywane w czasach mesjańskich, wypełniają się nadal, często na naszych oczach. Proroctwa o męce Mesjasza dopełniają się w drodze krzyżowej, którą nieraz musi odbyć Jego Kościół. Podobnie proroctwa o zmartwychwstaniu Mesjasza wciąż dopełniają się poprzez duchowe zmartwychwstanie tych, którzy są włączani w Jego Ciało - ostatecznie zaś wypełnią się w dniu ostatecznym.

Ks. Michał Glaza

2 lutego – Ofiarowanie Pańskie

Święto Ofiarowania Pańskiego przypada 40 dnia po Bożym Narodzeniu. Jest to pamiątka ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej i dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. W czasie Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce Jezusa i wypowiedział prorocze słowa : ,, Światłość na oświecenie pogan i na chwałę Izraela” ( Łk 2, 32).

Tradycyjnie ten dzień nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. Od X wieku upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość Świata. Wraz z tym świętem kończy się w Polsce tradycyjny okres Bożego Narodzenia.

Od 1997 r. 2 lutego Kościół powszechny obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich.

Anna Tusznio