Życie człowieka to nieustające wędrowanie, w które wpisuje się poszukiwanie. Owe poszukiwania mogą być bardzo różne i dotyczyć wielu wymiarów. Jedną z płaszczyzn poszukiwań jest życie duchowe, w którym poszukuje się Boga. Oczywiste, że w zależności od człowieka będzie różnił się czas i sposób poszukiwania.

Jedną z trudności w znalezieniu Boga w naszym życiu jest to, że szukamy Go za daleko, a co ciekawe On jest blisko nas. Z taką trudnością zmagali się również ci, którzy mieli Chrystusa obok siebie. Uczniowie Jezusa choć dużo widzieli i słyszeli, to dopiero po Zmartwychwstaniu i Zesłaniu Ducha Świętego dostrzegli pełnię tego, co im zostało objawione. Przez czas publicznej działalności pewnie częściej w Chrystusie widzieli tylko znakomitego nauczyciela.

Nasze codzienne poszukiwania Boga w życiu – jak się okazuje – powinny ograniczyć się i skupić na zmianie naszego myślenia. Ktoś powie, że to zadanie banalne i proste. Jednak w rzeczywistości niekiedy bardzo trudne. Owa zmiana myślenia powinna skutkować nawróceniem i uświadomieniem sobie, że Bóg jest nieustannie obok mnie. Jednak moje grzechy i wysilanie się, by znaleźć Boga gdzieś daleko sprawiają, że nie potrafię go odnaleźć obok siebie.

W zmianie myślenia i nawróceniu potrzebne jest również otwarcie się na Ducha Świętego, który chce mnie uświęcić i doprowadzić do nieba. Nauczyciele Pisma,  o których mowa w dzisiejszej Ewangelii, posunęli się do skrajnej sytuacji, kiedy odczytali działanie Ducha Świętego jako ducha nieczystego. To nic innego jak bluźniercze przypisywanie demonicznej działalności Bogu. Taki grzech przecież nie może zostać odpuszczony!

Niech więc nasze poszukiwania Boga w życiu nie ustają. Otwórzmy nasze myśli i serca na działanie Ducha Świętego, by owocem było nawrócenie i dostrzeżenie Pana Boga w swoim życiu.  

Ks. Maciej Zabrocki