Dziś w liturgii śpiewamy  w psalmie responsoryjnym , że „nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą”, że odpłaci, wyrówna rachunki. Może nawet myślimy z nutą mściwości, że teraz nasze będzie „na wierzchu”. A On przychodzi „podobny do pasterza”, łagodny, cierpliwie szukający zagubionej owcy. Wielka moc, zupełnie nie na naszą miarę. Czas Adwentu to czas wsłuchiwania się w słowo Boga.

To On, nasz Bóg pragnie mówić do naszego serca. Wielokrotnie chce nas, pocieszyć umocnić, poprowadzić. Jednak współczesny człowiek nie zawsze chce słuchać Boga. Dlaczego? Bo wie lepiej, ma swój plan na życie. Tymczasem Bóg, wykazuje niesłychaną cierpliwość wobec nas, zagubionych owiec. On nie tylko, że nas szuka, sprowadza na właściwą drogę, On sam chce stać się naszą Drogą. Dla przychodzącego Boga nawet przyroda i krajobraz stają się bardziej przyjazne: podnoszą się doliny i obniżają góry. A moje serce? Czy jest gotowe, aby Go przyjąć? Może po raz kolejny dziwimy się, że Boga stać na takie szaleństwo wobec człowieka. Zostawić sto owiec i szukać tej jednej zagubionej. Przecież to się nie kalkuluje… Po ludzku nie, ale dla Boga każdy z nas jest cenny, każdy jest Mu potrzebny. W tym świętym czasie Bóg wychodzi i przechodzi przez nasze życie… chce dotknąć naszych spraw, problemów, chce być z nami w chwilach naszej radości. „Nabierzcie Ducha i podnieście głowy” Jezus przychodzi aby nas zbawić. Każdego dnia tak samo, każdego dnia od nowa…

Ks. Łukasz Kątny

6 grudnia – św. Mikołaja, biskupa

Mikołaj urodził się w Patras (w Grecji ) ok. 270 roku. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców. Po ich śmierci swoim majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Miał ułatwić zamążpójście trzem córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im pieniądze. Mikołaj został wybrany biskupem Miry (początek IV w.). Jego postać otaczają piękne legendy. We wszystkich był wzorem dobroci troski o bliźnich i pełen miłosierdzia . Został uwięziony w czasie prześladowania za Dioklecjana i Maksymiana. Uwolnił go edykt mediolański w 313 roku. Mikołaj uczestniczył w pierwszym soborze powszechnym w Nicei (325), na którym potępione zostały przez biskupów błędy Ariusza ( kwestionującego równość i jedność Osób Trójcy świętej). Zmarł 6 grudnia ( między 345 a 352). Jest uważany za patrona dzieci, żeglarzy i jeńców. Około 340 roku cesarz Justynian zbudował w Konstantynopolu kościół ku jego czci, pod jego wezwaniem jest wiele świątyń również w Polsce.

Anna Tusznio