6 stycznia – Uroczystość Objawienia Pańskiego

Uroczystość Objawienia Pańskiego należy do pierwszych, które uświęcił Kościół. Pokłon Mędrców ze Wschodu złożony Dzieciątku Jezus, opisywany jest przez św. Mateusza ( Mt 2, 1- 12). Pisze on, że gwiazda stanęła nad ,, domem” ( Mt 2, 11). Było w nim bardzo ubogo, jednak Mędrcy      ,, upadli na twarz i oddali Mu pokłon”.

Dla chrześcijańskiej tradycji egzegetycznej Magowie są pierwszymi spośród pogan, którzy rozpoznali Pana ,oddali Mu cześć i ofiarowali dary : złoto , kadzidło i mirrę.

Św. Jan Paweł II podczas Mszy św. w Uroczystość  Objawienia Pańskiego 6 stycznia 1999 roku zachęcał do pójścia za Jezusem Światłością – jak Mędrcy podążali za gwiazdą:

,, Ta sama światłość, która doprowadziła pasterzy do betlejemskiej stajenki, w dniu Objawienia wskazuje drogę Mędrcom przybyłym ze Wschodu, aby oddać pokłon Królowi żydowskiemu, i jaśnieje wszystkim ludziom i narodom, pragnącym odnaleźć Boga(…) Chrystus jest nie tylko światłością, która rozjaśnia drogę człowieka. On sam stał się drogą, aby kierować niepewne kroki człowieka do Boga, źródła życia. Któregoś dnia powie do apostołów: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście» (J 14, 6-7). A w odpowiedzi na wątpliwości Filipa doda: «Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. (...) Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie» (J 14, 9. 11). Epifania Syna jest epifanią Ojca’’.

Anna Tusznio