Scena ofiarowania Jezusa w świątyni jest przedstawiona w dzisiejszej Ewangelii skromnie, jak zwyczajne wydarzenie z życia izraelskiej rodziny. Józef z Maryją wypełniają to, co czyniła każda pobożna rodzina. Służący jednak w domu Pańskim Symeon, człowiek, „na którym spoczywał Duch Święty”, dostrzega wyjątkowość tego Dziecka. Błogosławi Boga, bo jego oczy „ujrzały zbawienie dla wszystkich narodów”.

Czas Narodzenia Pańskiego pozwala nam głębiej przyjrzeć się „przychodzeniu Boga na świat”, Jego obecności w naszych świątyniach. To dokonuje się w każdej Eucharystii. Tam Ciało i Krew Zbawiciela zostają wydane „za nas i za wielu”. Co więcej, przyjmujemy Go w Komunii św. To najbardziej osobiste i bliskie spotkanie człowieka z Bogiem, jakie jest możliwe na ziemi. Bóg oddaje się w nasze ręce. Jedyną godną odpowiedzią na ten dar Boga jest hymn uwielbienia, bo nasze oczy codziennie, już od dzieciństwa, mogą (nie tylko) oglądać to, za czym Symeon tęsknił i czego wypatrywał przez całe swoje życie.

ks. Andrzej Megger

29 grudnia – św. Tomasza Becketa, biskupa i męczennika

Tomasz urodził się w 1118 roku w Londynie. Pierwsze nauki pobierał w Merton, studiował w Paryżu. Został mianowany archidiakonem Cantenbury w 1154 roku. Rok później został lordem kanclerzem, następnie  prymasem, później przyjął święcenia kapłańskie i sakrę biskupią. Zmienił styl swojego życia, podejmując ascezę, oddał się modlitwie i uczynkom miłosierdzia.

Był obrońcą praw Kościoła. W wyniku konfliktu z królem , który ograniczył prawa Kościoła – Tomasz musiał opuścić kraj. Kiedy wrócił  po siedmiu latach – wkrótce zginął z rąk rycerzy króla 29 grudnia 1170 roku.

Trzy lata po jego śmierci papież Aleksander III ogłosił Tomasza świętym i męczennikiem Kościoła. Jest drugim patronem Anglii.

Anna Tusznio