Rzekł do niej Jezus: Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz? Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę. Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu.

J 20, 15-16

Chciałbym umieć tak tęsknić za Jezusem jak Maria Magdalena. Tyle razy w ciągu dnia o Nim zapominam, bo tyle jest ważniejszych spraw, bo tyle mam na głowie, bo znów coś mi wypadło, bo… Ona zostawiła wszystko i szukała Mistrza, wiedziała, że bez Niego nie jest w stanie nic uczynić. Jej łzy są świadectwem miłości, której doświadczyła od Boga, i którą odwzajemniła.

Ta sytuacja uświadamia nam jeszcze jedną bardzo ważną rzecz. Dopiero słowo Chrystusa pozwoliło Go rozpoznać. Zwrócił się do Marii po imieniu. Dlatego tak ważne jest nasze pochylanie się nad słowem Bożym każdego dnia. On codziennie mówi właśnie do Ciebie, zwraca się zatem dziś po imieniu do Ciebie i daje się rozpoznać. On nie jest ogrodnikiem, który determinuje całą rzeczywistość wokół, ale jest Nauczycielem, który pozwala odnaleźć się w tej rzeczywistości i wskazuje drogę, którą mamy zmierzać.