W tę ostatnią niedzielę Adwentu w liturgii słyszymy pytanie Boga, które jest skierowane do Dawida: czy ty zbudujesz mi dom na mieszkanie? Bóg chce zamieszkać na ziemi, chce być z ludźmi. Dlatego prorok Natan ostro wypomina Dawidowi: Ty zbudowałeś sobie pałac, urządziłeś sobie piękny dom, a Bóg mieszka w namiocie – tak jakby mówił – a Bóg jest BEZDOMNY!!!

Ostatecznie zostaje zbudowana wspaniała świątynia jerozolimska, w której On zamieszkuje. Ale wsłuchując się dalej w teksty zauważamy, że Bogu nie chodzi wcale o dom materialny – ON zaczyna mieszkać w Maryi!!! W Niej znajduje dobre miejsce. Przez swoją pokorę, prostotę i uczciwość Maryja staje godnym miejscem, w którym może zamieszkać Bóg.

Już za kilka dni siądziemy w naszych domach do wigilijnego stołu. Tak naprawdę jednak prawdziwego domu nie tworzą ani markowe meble, ani wykładana marmurami łazienka czy perskie dywany. Tak urządzony budynek można nazwać mieszkaniem.

Prawdziwy dom składa się z wzajemnie przenikających się relacji, więzi. Dom ma nie tylko chronić przed zimnem i deszczem, ale ma sprawiać, że będziemy dojrzewali.

Kiedy nawet w najpiękniejszym domu nie ma życia, nie ma więzi, taki dom niszczeje, powiewa w nim pustka, staje się co najwyżej hotelem.

Można nie mieć wiele, jak Maryja, a można osiągnąć wszystko. Można też mieć wszystko i pozostać z niczym zmagając się z pustką w sercu…

Eligiusz Dymowski jest autorem wiersza pt. „Wigilijna modlitwa bezdomnego”:

choć raz w życiu poczuć że jest się kochanym

I niech nie zabraknie okruchów dobroci

co spadają z opłatka z gorącym życzeniem

tak świątecznie... Dzieciątko...

talerz z zupą łza w oku jak gwiazda na niebie

tam w Betlejem i tutaj daj nam Boże pokój.

ks. Andrzej Megger

21 grudnia – św. Piotra Kanizjusza, prezbitera i doktora Kościoła

Piotr Kanizjusz urodził się w 1521 roku w Nijmegen ( Holandia). W 1543 roku wstąpił do jezuitów. Po święceniach kapłańskich został wezwany przez arcybiskupa Worms, by mu towarzyszył na soborze w Trydencie w charakterze teologa. Następnie skierowano go do krajów germańskich , aby powstrzymał napór protestantyzmu. W 1556 roku św. Ignacy Loyola mianował go pierwszym prowincjałem nowo utworzonej prowincji niemieckiej. W 1558 roku Piotr odbył krótką podróż do Polski, towarzysząc nuncjuszowi Kamilowi Mentuati. Największą sławę Piotr zyskał sobie pismami. Potężne jego dzieło to : Summa nauki katolickiej, na którą złożyły się wykłady, dyskusje i kazania.

Ostatnie lata życia spędził Piotr Kanizy we Fryburgu Szwajcarskim (1580-1597). Zmarł tam 21 grudnia 1597 roku. Jeszcze za jego życia ukazał się jego pierwszy żywot, napisany przez o. Jakuba Kellera. Aktu beatyfikacji dokonał dopiero w 1864 roku papież Pius IX, a do katalogu świętych i doktorów Kościoła wpisał go uroczyście papież Pius XI w 1925 roku. Relikwie św. Piotra Kanizego spoczywają w kościele jezuitów we Fryburgu szwajcarskim. Jest nazywany ,, apostołem Niemiec”.

Anna Tusznio