Jezus uzdrawiając człowieka chromego w szabat ściągnął na siebie gniew i prześladowanie ze strony Żydów.

Twierdzili oni, że tym czynem pogwałcił Boży nakaz uświęcenia szabatu przez powstrzymywanie się od jakiejkolwiek pracy. Dlatego Jezus broni się, usiłuje pobudzić ich do wiary, że On jest oczekiwanym Mesjaszem. Jest prawdziwym Synem Bożym nie na podstawie własnej opinii (autosugestii), ale poprzez świadectwo innych. Jego przyjście zapowiadał Jan Chrzciciel, któremu podczas chrztu Bóg objawił swojego Syna. Drugim świadkiem jest także Mojżesz, który w wielu znakach zapowiada Mesjasza (wyjście z niewoli, manna, woda ze skały). Dowodów na potwierdzenie tożsamości Chrystusa jest wiele, ale Żydzi i tak nie uwierzą, bo mają zatwardziałe serca i szukają swojej chwały.

Wielki Post jest czasem odrywania od tego, co czego za bardzo się przywiązaliśmy i przyzwyczailiśmy. Być może nawet tak bardzo, że przysłania nam to Chrystusa. Może tak bardzo, że nawet jeśli badamy Pisma (lektura Biblii), to szukamy tam swojej chwały, potwierdzenia swoich racji i sposobu postępowania. Bo można żyć obok Jezusa – jak Żydzi – i nigdy Go nie spotkać i nie poznać. Dlatego zadaj sobie dzisiaj jedno pytanie: jak przeżywasz Eucharystię? Czy spoglądasz na nią oczyma serca czy oczyma ciała? Widzisz Zbawiciela czy księdza, który lepiej lub gorzej wykonuje jakieś znaki? Bo Eucharystia to spotkanie z Tym, który jako Jedyny daje życie, i daje je w obfitości.

ks. Andrzej Megger

10 marca – św. Makarego, biskupa

Św. Makary był biskupem Jerozolimy prawdopodobnie w latach 314 – 334. Był przeciwnikiem arianizmu i zwalczał herezję. Brał udział w soborze nicejskim w 325 roku, wniósł duży wkład w redukcję podstawowych dokumentów soborowych.

Makary gościł u siebie cesarzową św. Helenę, matkę cesarza Konstantyna I Wielkiego. Przybyła ona w pielgrzymce do Jerozolimy w latach 326-327, by nawiedzić miejsca święte. Dzięki zgodzie na zburzenie areny wybudowanej na miejscu Grobu Pańskiego (w Colonia Aelia Capitolina – ówczesna nazwa kolonii rzymskiej) odnalazł wespół ze Świętą Heleną relikwie Krzyża Pańskiego. Z upoważnienia cesarza Konstantyna wzniósł kościół pod wezwaniem Grobu Świętego i Zmartwychwstania.

Anna Tusznio