12 lutego – św. Melecjusza

Św. Melecjusz urodził się w Melitere ,w Armenii. W 358 roku został wybrany biskupem Sebasty.

W tym okresie nastało groźne niebezpieczeństwo dla Kościoła: herezja Ariusza, który utrzymywał, że Jezus Chrystus nie był Synem Bożym z natury, ale tylko z przybrania, z adopcji.  Młody jeszcze Melecjusz nie miał wtedy sprecyzowanych poglądów. W związku z tym głosowali za nim tak przeciwnicy, jak i zwolennicy arianizmu. W 360 r. został wybrany na stolicę metropolitalną w Antiochii Syryjskiej.

Patriarcha szybko spostrzegł, że arianie są w błędzie i zaczął występować przeciwko nim. Następnie podjął energicznie walkę z herezją ariańską, ogłaszając na zwołanym przez siebie synodzie w 379 roku wyznanie wiary. Przyczynił się też do zwołania soboru powszechnego w Konstantynopolu (381), któremu przewodniczył. Przyjęto na nim ostatecznie sformułowane katolickie wyznanie wiary - zwane nicejsko-konstantynopolitańskim, które obowiązuje po dziś dzień w Kościele. Melecjusz zmarł podczas obrad. Relikwie przeniesiono do Antiochii 12 lutego . Tego właśnie dnia  Kościół wspomina świętego patriarchę.

,,Wierzę w jednego Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego, który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami. Bóg z Boga, światłość ze światłości. Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego. Zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu, a przez Niego wszystko się stało. On to dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy, i stał się człowiekiem(…)”.

Anna Tusznio