Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie…

Serce – stanowi nie tylko centrum ludzkiego ciała, lecz również jest ośrodkiem życia: duchowego i intelektualnego, życia wewnętrznego.

To źródło instynktów i namiętności, uczuć: radości i bólu, odwagi i tchórzostwa, mocy i strachu, miłości i nienawiści. Staje się synonimem człowieka jako takiego, znakiem wyrażającym to, co w człowieku najgłębsze, jego najintymniejsze dążenia i pragnienia - czy to dobre, czy złe. Można troszczyć się tylko o pozory – Jezus wyrzucał niektóry swoim słuchaczom: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Serce jest siedliskiem niewierności, lecz również i wiary: Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznanie jej ustami do zbawienia (zob. Rz 10,10). W sercu też rozważa się słowo Boże (zob. Łk 8,15) i tam panuje pokój Chrystusa: A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy.

Dziś ludzie skupiają się na tym, zewnętrzne. Kreują swój wizerunek zewnętrzny – image. Cierpią, z powodu siwego włosa, fałdy na brzuchu, łupieżu, łysiny. Wnętrzem, sercem się nie przejmują – wystarczy posłuchać, to co mówią nadpobudliwi celebryci – cynicznie chełpią się z tego, co powinno być powodem wstydu. Mężne serce ważniejsze jest niż piękne długie nogi czy też silne, wysportowane ręce. Warto inwestować w dobre serce. Być człowiekiem dobrego serca. Tylko Bóg je zna, przenika, bada i zmienia. Nic się nic ukryje przed Jego wzrokiem. Niech przemienia nasze serca. Niech spełni się Jego obietnica: Dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała.(zob. Ez 36,26n).

ks. Arkadiusz Okroj

9 lutego – św. Apolonii z Aleksandrii

   Św. Apolonia ( dziewica, męczennica), zmarła w 249 r. Znana była z wielkiej pobożności     i miłosierdzia dla biednych. Dowiadujemy się o niej z listu św. Dionizego Wielkiego, opisującego pogrom chrześcijan, jaki miał miejsce w Aleksandrii pod koniec 248 roku. W tych okolicznościach Apolonia została pojmana, poddana męczarniom i zmuszana do wyrzeczenia się wiary. Dostała wybór: wyrzec się Chrystusa, lub śmierć na stosie. Wybrała Chrystusa i poniosła śmierć męczeńską rzucając się w ogień. Było to bohaterskie oddanie życia za najwyższą wartość, jaką jest zbawienie.

  Św. Apolonia daje przykład gotowości oddania wszelkiej ofiary dla Jezusa, nie lękania się wyśmiania, prześladowania za wiarę.

 Ze względu na rodzaj męczarni - jest orędowniczka w bólach, chorobach dziąseł i zębów.

Anna Tusznio