Bóg oddaje się w nasze ręce

Syn Boży przychodząc na świat spełnia obietnice dane przez proroków.

Staje się człowiekiem w konkretnym miejscu, czasie i kontekście religijnym. Dzieli zatem los innych izraelskich chłopców, co do których Prawo Mojżeszowe nakazywało: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Dzisiejsze więc święto – Ofiarowania Pańskiego – nawiązując do zasad Starego Testamentu otrzymuje nowe znaczenie. To Dziecię jest nie tylko człowiekiem, ale także Bogiem. Nie tyle więc człowiek ofiarowany zostaje Bogu, ile Bóg ofiarowuje się nam.

            Na nowość Bożego Daru był otwarty Symeon. Ewangelista napisał o nim, że to „człowiek sprawiedliwy i pobożny, [który] wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim”. Pod Jego natchnieniem przyszedł do świątyni i wypowiedział słowa, z których Kościół uczynił swoją codzienną modlitwą podczas Komplety (modlitwa brewiarzowa na zakończenie dnia):

«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu

w pokoju, według Twojego słowa.

Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,

któreś przygotował wobec wszystkich narodów:

światło na oświecenie pogan

i chwałę ludu Twego, Izraela».

Przyniesienie małego Jezusa przez Maryję i Józefa do świątyni to proroctwo ofiary krzyża. Wówczas Ofiarodawcą będzie sam Bóg, który w ten sposób wyzna nam swoją miłość. W tajemnicy ukrzyżowania Syna Bożego, zrealizuje się proroctwo wypowiedziane do Maryi: „Twoją duszę miecz przeniknie”.

            Inną postacią, która przebywa w świątyni podczas Ofiarowania Jezusa, była prorokini Anna. Ona również cieszyła się z przybycia Mesjasza. Wszystkie postaci wymienione przez Ewangelistę Łukasza – Maryja, Józef, Symeon i Anna – są wzorami dla każdego z nas, aby otwartym sercem i umysłem przyjmować Boga.

            W dniu dzisiejszym, kiedy obchodzimy Dzień Życia Konsekrowanego z wdzięcznością pomyślmy o zakonnikach, zakonnicach i wszystkich osobach żyjących według rad ewangelicznych – czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ich życie złożone Bogu w darze to znak dla świata, przypominający o hojności Boga.

ks. Janusz Chyła

2 lutego – Ofiarowanie Pańskie

Święto Ofiarowania Pańskiego przypada 40 dnia po Bożym Narodzeniu. Jest to pamiątka ofiarowania Jezusa w świątyni jerozolimskiej i dokonania przez Matkę Bożą obrzędu oczyszczenia. W czasie Ofiarowania starzec Symeon wziął na ręce Jezusa i wypowiedział prorocze słowa : ,, Światłość na oświecenie pogan i na chwałę Izraela” ( Łk 2, 32).

Tradycyjnie ten dzień nazywa się dniem Matki Bożej Gromnicznej. Od X wieku upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość Świata. Wraz z tym świętem kończy się w Polsce tradycyjny okres Bożego Narodzenia.

Od 1997 r. 2 lutego Kościół powszechny obchodzi ustanowiony przez św. Jana Pawła II Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach zakonnych, stowarzyszeniach życia apostolskiego i instytutach świeckich.

Anna Tusznio