Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu.

Mk 4, 31-32

Nawet najmniejsze dobro potrafi zmienić naprawdę dużo. Niestety my wciąż ulegamy szatańskiej pokusie i pozwalamy sobie wmówić, że to co zrobimy jest bez sensu. Nic bardziej mylnego i właśnie to próbuje nam dziś pokazać Jezus Chrystus. Wystarczy jedno dobre słowo, najmniejszy gest, czasami tylko uśmiech, żeby to małe ziarnko, które wsiane wyrasta i staje się większe przemieniło nasze, a może czyjeś życie. Nawet jeśli nie zawsze doświadczymy owoców podjętych przez nas działań, bądźmy świadomi, że uczestniczymy w budowaniu Królestwa Bożego na ziemi.

 Nie zastanawiaj się dłużej. Działaj!

Na koniec, może warto pomodlić się słowami Chiary Lubich, włoskiej działaczki katolickiej, założycielki ruchu Focolari. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się 27 stycznia ubiegłego roku:

Pozwól mi, Panie, być w świecie dotykalnym sakramentem Twej miłości: być twymi ramionami, które przygarniają do siebie i spalają w miłości wszelką samotność świata.

29 stycznia – bł. Bolesławy Lament

Bolesława urodziła się w 1862 roku w Łowiczu. W wieku 22 lat z siostrą wstąpiła do zgromadzenia sióstr Rodziny Maryi w Warszawie.

W 1893 roku opuściła zgromadzenie i podjęła działalność charytatywną wśród ubogich i bezdomnych. Wyjechała do Mohylewa na Białorusi, aby zająć się katolickim wychowaniem młodzieży. Założyła zgromadzenie zakonne Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny, mający na celu działalność wychowawczą wśród dzieci i młodzieży. Stawiając siostrom i sobie wzór Świętej Rodziny, Bolesława naśladowała Ją w ubóstwie, umiłowaniu pracy, wytrwałości i delikatności. Zmarła 29 stycznia 1946 roku. Beatyfikował ją w 1991 roku św. Jan Paweł II.

Anna Tusznio