Wtorek, I tydzień adwentu

Iz 11, 1-10

Adwent. Czas oczekiwania. Na kogo? Nadchodzi Książę Pokoju – Emmanuel, Bóg z nami. A „gdy kraj napełni się znajomością Pana na kształt wód, które przepełniają morze”, zakwitnie pokój. Tego chyba dziś najbardziej w nadziei oczekujemy: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!” (J 14, 27). W owocach pokoju Chrystusowego dzięki łasce dającej udział w Bożym synostwie możemy uczestniczyć już teraz… dary Ducha, o które trzeba prosić, uzdolnią nas do budowania takiego pokoju. Dzisiejsze proroctwo Izajasza pokazuje nam również pełnię pokoju, która jest nam obiecana. Spróbujmy spojrzeć na tekst z pierwszego dzisiejszego czytania w takim świetle: każde z opisanych tam zwierząt niech symbolizuje różnych ludzi – o gwałtownym usposobieniu bądź wielkiej delikatności (wilk i baranek), urodzony łowczy bądź zdany w swej bezsilności na innych (pantera i koźlę)… W świecie napełnionym Bożym pokojem nie będą wbrew sobie, ale razem będą „przestawać przyjaźnie” i bez lęku…

Nadchodzi Książe Pokoju – oczekujmy z radością i nadzieją!

ks. Tomasz Huzarek

1 grudnia – św. Eligiusza, biskupa

Eligiusz urodził się około 588 – 590 roku w rodzinie gallo – rzymskiej. Początkowo zasłynął jako złotnik; zamówienia do niego zgłaszano z różnych stron świata. Miał wykonać m.in. grób św. Marcina w Tours, mauzoleum św. Dionizego w Paryżu, jak też przypisuje się mu wykonanie słynnego kielicha z Chelles.

Doszedł do wielkiego majątku, lecz żył skromnie, a swoje dochody przeznaczał na cele charytatywne i kościelne. Tęskniąc za służbą Bożą – wstąpił do klasztoru, mając ponad 40 lat. Wkrótce wybrano go jednak na biskupa. Sakrę biskupią, wcześniej święceń kapłańskich udzielił mu arcybiskup Rouen – św. Audoenus, 13 maja 641 roku. Jako biskup był dla wiernych ojcem, sędzią, obrońcą, a nawet żywicielem. Założył kilka klasztorów, urządzał wyprawy misyjne do Flandrii i Fryzji. Zmarł w czasie jednej z nich 1 grudnia 660 roku.

Kult Eligiusza rozpowszechnił się nie tylko dlatego, że był biskupem, ale również rzemieślnikiem i jako taki został dołączony do grona świętych. Złotnicy i artyści w metalach obrali go sobie we wszystkich krajach Europy za patrona. Czczono go także jako patrona szpitali, gdyż według podania – posiadał dar uzdrawiania chorych.

Anna Tusznio