Dzisiejszy fragment Ewangelii potwierdza prawdę, która przewija się od pierwszych słów Biblii, a została zwięźle podsumowana bodajże przez Augustyna z Hippony: Bóg nie pragnie od nas niczego, On pragnie nas.

Wdowa z Ewangelii oddając te dwa pieniążki powierzyła Bogu całe swoje życie, całą siebie, można rzec wyznała wiarę w Bożą Opatrzność nad sobą. Ten mały czyn spotkał się z pochwałą Jezusa bo stała za nim wielka wiara i wielka miłość. A to w relacji człowieka do Boga one są  najważniejsze.

Wojciech Malicki

23 listopada – św. Klemensa Rzymskiego, papieża i męczennika

Św. Klemens był trzecim następcą św. Piotra, biskupem Rzymu w ostatnich latach I w. Chociaż Rzymianin z urodzenia, był pochodzenia żydowskiego. Według Tertuliana miał być ochrzczony i otrzymał święcenia kapłańskie z rąk św. Piotra Apostoła – prawdopodobnie znał też św. Pawła, który w liście do Filipian nazywa go swoim współpracownikiem. Po śmierci św. Piotra i Pawła biskupem Rzymu został św. Lin; po jego śmierci ok. 91 roku objął po nim tron Piotrowy św. Klemens.

Autorem najważniejszego świadectwa o jego życiu jest św. Ireneusz, biskup Lyonu do 202 r. Zaświadcza on, że Klemens «widział apostołów», «spotykał ich», «miał jeszcze w uszach ich przepowiadanie, a przed oczyma ich tradycję» (Adv. haer. 3, 3, 3). W późniejszych przekazach, między IV i VI w., Klemens nosi tytuł męczennika.

Zapisał się jako ten, który rozstrzygnął spór  w Koryncie; rozstrzygnięcie św. Klemensa zostało wysoko ocenione przez wczesne chrześcijaństwo. Prawdopodobnie został wygnany do Chersonezu Taurydzkiego ( dzisiejszy Krym) , gdzie w kopalniach wśród chrześcijan – skazańców głosił naukę o Chrystusie. Poniósł za to śmierć męczeńską w 97 lub 101 r.

Anna Tusznio