Radością świadka jest wyznawanie  –  przed konkretnym człowiekiem, przed światem – prawdy, której nic podważyć nie może. Świadek nie zasłania sobą Światłości, ale nią promieniuje, jest niejako „przezroczysty”.

Jan Chrzciciel doskonale wiedział, kim jest a kim nie jest. Owa samoświadomość pozwalała mu stawać w pokorze przed każdym, kto domagał się od niego odpowiedzi na podstawowe pytanie: Kto ty jesteś? 
Każdy człowiek musi sobie na nie odpowiedzieć. Bez określenia tożsamości nie zaistnieje, nie będzie umiał odnaleźć drogi powołania, nie będzie potrafił wpisać się w historię świata. 
Tożsamość chrześcijan określa Jezus Chrystus – nasz Początek, Sens, Wieczność.  Oczekiwanie jest czasem na rozpoznawanie i poznawanie przychodzącego Zbawiciela. On ofiarowuje każdemu samego siebie, źródło nieustannej radości. Świadomość wartości Bożego dziecka pozwala przyodziać szaty zbawienia, okryć się płaszczem sprawiedliwości i przyozdobić duszę klejnotami wiary, nadziei i miłości. Niech w adwentowych sercach pomnoży się sprawiedliwości i zajaśnieje chwała Odkupienia.

ks. Robert Mikulski

14 grudnia - św. Jana od Krzyża, prezbitera i doktora Kościoła

Św. Jan urodził się w 1542 roku w Fontiveros , w pobliżu miasta Avice w Hiszpanii. Mając 21 lat wstąpił do karmelitów. W 1568 roku złożył ślub zachowania pierwotnej reguły i przyjął imię Jan od Krzyża. W 1571 roku został rektorem karmelitów w Alcali, który przyjął reformę. Wiele wycierpiał dla reformy klasztoru – był wtrącony do więzienia, torturowany. Cierpienie Jana podjęte dla reformy zaowocowało – zakonnicy widzieli w nim męczennika sprawy i przekonywali się do reformy. Powstawały fundacje, liczba zreformowanych klasztorów. Najbardziej sławny stał się dzięki pismom. Pozostały po nim 22 dzieła. Przyniosły one Janowi tytuł doktora Kościoła. Przełożono je na wszystkie znane języki świata i należą do klasyki dzieł mistycznych.

Relikwie Doktora Mistycznego znajdują się w kościele karmelitów w Segovii. Beatyfikowany został przez papieża Klemensa X w 1591 r., a kanonizowany w 1726 r. przez Benedykta XIII. Pius XI ogłosił go doktorem Kościoła w 1926 r. Jest patronem karmelitów bosych.

Św. Jan Paweł II tak napisał o św. Janie od Krzyża w 400 rocznicę jego śmierci:

,,Z radością cały Kościół stwierdza obfite owoce świętości i mądrości, które ten jego Syn przekazuje nieustannie swym życiem i pismami. Rzeczywiście, jego postać i nauczanie przyciągają uwagę różnorodnych środowisk religijnych i kulturowych, które znajdują w nim zrozumienie i odpowiedź na najgłębsze aspiracje zarówno człowieka, jak i wierzącego(…)

Ja sam czułem się pociągnięty przez doświadczenie i nauczanie Świętego z Fontiveros. Od pierwszych lat mojej formacji kapłańskiej znajdowałem w nim solidnego przewodnika na ścieżkach wiary. Ten wymiar jego doktryny wydaje się być zasadniczy, wręcz życiowy dla każdego chrześcijanina zwłaszcza w epoce poszukującej nowych dróg i będącej równocześnie narażoną na niebezpieczeństwa i pokusy na polu wiary” ( List Apostolski Ojca Świętego Jana Pawła II z okazji 400 rocznicy śmierci św. Jana od Krzyża z dnia 14 grudnia 1990).

Anna Tusznio