(Mt 5,1-12a) – uroczystość Wszystkich Świętych
Listopad to miesiąc zadumy, zatrzymania nad tajemnicą życia i śmierci, czas zetknięcia z naszym przeznaczeniem.
Zaczynamy ten miesiąc od wspaniałej uroczystości Wszystkich Świętych. Uroczystość ta ukazuje nam całą wspólnotę Kościoła i przypomina o tajemnicy świętych obcowania, wiarę w tę tajemnicę wyrażamy przecież w każdym niedzielnym Credo. Wspólnota Kościoła to nie tylko rzeczywistość Kościoła pielgrzymującego, nie tylko nasze doświadczenie codziennego zmagania się z trudami i radości spotkania z żywym Chrystusem w łasce sakramentalnej. Wspólnota Kościoła to również nieprzeliczone rzesze świętych – zbawionych, którzy swą miłością ogarniają nas wstawiając się u Ojca Miłosiernego i niejako „kibicując”, byśmy mogli dołączyć do nich. Program osiągnięcia tej doskonałości wytycza czytana dzisiaj w Kościołach Ewangelia – błogosławieni ubodzy, którzy się smucą, cisi, którzy łakną sprawiedliwości, miłosierni, czystego serca, wprowadzają pokój, cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości… Wreszcie wspólnota Kościoła obejmuje również tych, którzy oczekują, niejako dojrzewają do pełni miłości – tych z kolei my możemy każdego dnia ogarniać miłością i prosić za nich Ojca Miłosierdzia… Cała rzeczywistość przeniknięta miłością, której jedynym źródłem jest On – Najlepszy Ojciec.
ks. Tomasz Huzarek
1 listopada – Wszystkich Świętych
Dzisiejsza uroczystość ma charakter bardzo radosny. Kościół wspomina nie tylko oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie.
Zwyczaj zwracania się do świętych pojawia się wraz z narodzinami samego Kościoła. Każda wspólnota chrześcijańska otaczała kultem własnych założycieli i męczenników, którzy po śmierci stawali się patronami w niebie. Święto było obchodzone już w VII wieku. W 731 r. papież Grzegorz III przeznaczył jedną z kaplic w bazylice św. Piotra na nabożeństwa ku czci Wszystkich Świętych; od tego też czasu dzień Wszystkich Świętych uroczyście obchodzono w Rzymie.
Święci są dla nas wzorem do naśladowania i wstawiają się za nami do Boga. Czcimy świętych z różnych narodów, warstw społecznych i epok historycznych. Tego dnia czcimy świętych w szczególny sposób, prosząc ich o wstawiennictwo u Boga. Według zwyczaju panującego w Polsce, odwiedzamy w ten dzień cmentarze, groby naszych zmarłych i modlimy się za nich.
Święty Jan Paweł II w rozważaniu przed modlitwą ,, Anioł Pański” w Uroczystość Wszystkich Świętych powiedział, że w tym dniu Kościół, który pielgrzymuje po ziemi - kieruje wzrok ku niebu , ku świętym, ukazując cel ludzkiego życia:
,,Moi drodzy, taka jest nasza przyszłość! Takie jest najbardziej autentyczne i powszechne powołanie ludzkości: tworzyć wielką rodzinę dzieci Bożych, starając się urzeczywistniać jej zasadnicze cechy już tu na ziemi. Taki cel wskazują nam swoim świetlanym przykładem liczni bracia i siostry, których w ciągu stuleci Kościół uznał za świętych i błogosławionych, aby byli dla nas wzorami i przewodnikami. Dzisiaj prosimy ich o wspólne wstawiennictwo, aby każdy człowiek otworzył się na miłość Boga — źródło życia i świętości” ( Św. Jan Paweł II, Anioł Pański, 1999 r.).
Anna Tusznio
