POKÓJ I ROZŁAM 

Łk 12,49 – 53

Pokój i rozłam – dwa przeciwstawne sobie słowa. Brzmią jak dysharmonia. Stwierdzenie Chrystusa, że nie przynosi pokoju, lecz rozłam, brzmi niepokojąco. I to bardzo niepokojąco (por. Łk 12,51). Czyżby misja Chrystusa na ziemi nie miała charakteru pokojowego?! Tak! On przynosi pokój światu i ludzkości, choć zarazem Jego wymagania stawiane ludziom zmuszają ich do ustawicznej walki wewnętrznej.

            Jeszcze trudniejszym wymogiem stawianym przez Jezusa jest bezwzględne podporządkowanie się Jego nakazom, nawet gdyby okupione to zostało podziałem rodziny, stratą przyjaciół (por. Łk 12,52). Wyznawanie  wiary rzeczywiście bywa przyczyną niejednego rodzinnego konfliktu. W tej rzeczywistości sprawdza się dokładnie prawdziwość wiary. Jest wiele osób, grup, z którymi dla dobra naszej osobistej wiary i czytelnego świadectwa, należy zerwać kontakt, by nie być w żadnym wypadku jakimś znakiem akceptacji ich stylu życia. Ile problemów natury etycznej i moralnej w naszych rodzinach. Oto rozłam! Po której stronie stanę? Dziecko wybierające drogę realizacji powołania kapłańskiego czy zakonnego jakże często jest przyczyną rozłamu w rodzinie, nawet swoistej wojny z Bogiem. Po której stronie stanę? Boga należy jednak słuchać bardziej niż ludzi!

ks. Andrzej Szopiński

22 października – św. Jana Pawła II

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Został ochrzczony 20 czerwca 1920 roku. Matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, gdy Karol miał 9 lat. Trzy lata później zmarł na szkarlatynę brat Edmund. W 1938 roku ukończył gimnazjum w Wadowicach. Przeprowadził się wraz z ojcem do Krakowa i podjął studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. 18 lutego 1941 roku zmarł ojciec Karola. Po śmierci ojca zatrudnił się w zakładach chemicznych Solvay w Borku Fałęckim . Wojna odebrała mu możliwość dalszego studiowania. W 1942 roku Karol Wojtyła wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. 1 listopada 1946 roku kardynał Adam Sapieha wyświęcił Karola na kapłana. Następnie wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. Po ukończeniu studiów w 1948 został skierowany do pracy w parafii Niegowić, później w parafii św. Floriana w Krakowie. Wykładał w seminarium oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1958 został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa. W tym czasie uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. W 1963 został mianowany arcybiskupem krakowskim, a w 1967 otrzymał tytuł kardynała.

16 października 1978 roku Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przyjął imię Jan Paweł II. Był pierwszym po 455 latach papieżem nie będącym Włochem. Charakterystycznymi cechami pontyfikatu św. Jana Pawła II były liczne podróże zagraniczne. Było ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkałe kontynenty. Odbył 9 pielgrzymek do Polski. Znał wiele języków. Beatyfikował i kanonizował wielu świętych i błogosławionych. Napisał encykliki, adhortacje,  listy, wygłosił wiele przemówień. Kochał dzieci i młodzież. Często spotykał się z nimi, m. in. Przy okazji Światowych Dni Młodzieży, które zainicjował.

Jego ulubioną modlitwą był m.in. różaniec, jak sam często powtarzał i do której zachęcał mówiąc: ,, Rodzina , która odmawia razem różaniec odtwarza poniekąd klimat domu w Nazarecie: Jezusa stawia się w centrum , dzieli się z Nim radości, cierpienia. W jego ręce składa się potrzeby i projekty, od Niego czerpie się nadzieję i siłę na drogę”.

Św. Jan Paweł II zmarł po długiej chorobie - 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21.37, po zakończeniu Apelu Jasnogórskiego, w pierwszą sobotę miesiąca, w wigilię Święta Miłosierdzia Bożego. Pogrzeb odbył się w piątek, 8 kwietnia 2005 roku.

Został ogłoszony błogosławionym 1 maja 2011 roku. Kanonizował go Papież Franciszek -    27 kwietnia 2014 roku, ogłaszając go patronem rodzin.

Anna Tusznio