Niebezpieczeństwo bogactw
Łk 12,13 -21
W dzisiejszej Ewangelii Jezus przestrzega przed chciwością i ślepym gromadzeniem bogactw. ,,Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo życie nie polega na gromadzeniu bogactwa ani nie zależy od tego, co się posiada” ( Łk 12, 15). Chrystus poucza też , że w chwili śmierci całe bogactwo okaże się bezwartościowe; prawdziwym bogactwem będzie to, co człowiek zgromadził w sercu.
Chrystus nie potępia bogactwa samego w sobie, ale przestrzega przed nim, bo może zniewolić człowieka i oślepić. Jest groźne, gdy zamyka serce na potrzeby innych.
Aby być prawdziwym uczniem Jezusa nie wystarczy przestrzegać przykazań, modlić się, ale należy naśladować Go w ubóstwie, prostocie serca, pomocy potrzebującym. Trzeba otworzyć serca nie tylko dla pomocy materialnej, ale duchowej, radości i życzliwości. To prawdziwy skarb , który wypełnia serca.
Pełnię życia uczeń Jezusa może otrzymać w darze. Bóg zatroszczy się o jego potrzeby, jeśli będzie Go kochał i Mu służył.
Anna Tusznio
19 października – bł. Jerzego Popiełuszki
Jerzy Popiełuszko urodził się 14 września 1947 roku na Podlasiu we wsi Okopy, w parafii Suchowola. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego - 28 maja 1972 roku w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Jako neoprezbiter został skierowany do pracy duszpasterskiej i katechetycznej w parafii Świętej Trójcy w Ząbkach koło Warszawy, następnie do parafii Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie – Aninie. Kolejno pracował w parafii Dzieciątka Jezus w Warszawie na Żoliborzu, skąd został skierowany do pracy duszpasterskiej przy kościele akademickim św. Anny w Warszawie.
Ostatnim miejscem jego pracy - od 20 maja 1980 roku była parafia św. Stanisława Kostki w Warszawie na Żoliborzu, gdzie jako rezydent pomagał w pracy w parafii i zajmował się duszpasterstwem specjalistycznym. Między innymi kierował zebraniami formacyjnymi grupy studentów Akademii Medycznej, był duszpasterzem średniego personelu medycznego (pielęgniarek) oraz co miesiąc urządzał dla lekarzy spotkania modlitewne.
Był zaangażowany w duszpasterstwo świata pracy, zarówno w okresie tworzenia się "Solidarności", jak i później, gdy trwał stan wojenny w Polsce oraz po jego zniesieniu; rzecznikiem i obrońcą godności człowieka, praw ludzkich do wolności, sprawiedliwości, miłości i prawdy, a także zwolennikiem Pawłowego i papieskiego nauczania, że zło należy zwyciężać dobrem. Prawdy te głosił wraz ze swym proboszczem - ks. prałatem Teofilem Boguckim - przede wszystkim podczas nabożeństw za Ojczyznę, urządzanych w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu od czasu ogłoszenia stanu wojennego we wszystkie ostatnie niedziele miesiąca. Pierwsza taka Msza św. została odprawiona 28 lutego 1982 r. Oprócz Mszy św. za Ojczyznę, jako duszpasterz ludzi pracy, zainicjował w 1982 r. pielgrzymkę robotników Huty Warszawa na Jasna Górę, która przerodziła się wkrótce w Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy. Ta wieloraka działalność sprawiła, że władze komunistyczne nasiliły szykanowanie kapłana, co zakończyło się jego męczeńską śmiercią.
19 października ,wracając z posługi duszpasterskiej w Bydgoszczy, został zatrzymany i uprowadzony w Górsku niedaleko Torunia. Zmasakrowane ciało odnaleziono 30 października przy tamie na Wiśle koło Włocławka. Został pochowany przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie. Beatyfikacja odbyła się 6 czerwca 2010 roku w Warszawie. Jego liturgiczne wspomnienie wyznaczono na 19 października – w dniu jego narodzin dla nieba.
Anna Tusznio
