W dzisiejszym pierwszym czytaniu powraca motyw przygotowywania dróg dla Pana i prostowania ścieżek dla Niego (por. Iz 40,3), który pojawił się w liturgii słowa w ostatnią niedzielę. Jest to zatem dla nas wyraźne wskazanie, aby oczyścić szlak z tego wszystkiego, co uniemożliwia przejście Panu. I nie chodzi to o dziury, kamienie czy pustynny piasek (jak w przypadku dosłownie rozumianej drogi), ale o nasze grzechy, wady, niezałatwione sprawy i braki. Jezus, chcąc przyjść do nas, mógłby nie przebrnąć przez te przeszkody, które blokują Mu dotarcie do nas.

            Ewangelista Mateusz przywołuje przypowieść Jezusa, w której dowiadujemy się o zaginięciu jednej z owiec i o o troskliwym pasterzu, który jest w stanie zrobić wszystko, by odnaleźć zgubę (Mt 18,12-14). Tą owcą jest grzesznik (może my sami?), a pasterzem Bóg.  To On próbuje szukać zagubionych. Jeśli w tych poszukiwaniach będzie musiał krążyć po zablokowanych lub krętych drogach, tym trudniej będzie Mu zakończyć ten wysiłek sukcesem. Również i w tym przypadku wyjątkowo wymownie wybrzmiewa Izajaszowe zawołanie: „Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu!” (Iz 40,3).

            Prostować, naprawiać, przygotowywać i udrażniać drogi oznacza walczyć z grzechami i ciągle się nawracać. Adwent jest czasem, w którym szczególnie należy to realizować.

ks. Wojciech Kardyś.

9 grudnia - św. Juana Diego

Juan Diego urodził się w 1474 roku w Meksyku. Należał do najbiedniejszej, a zarazem najliczniejszej klasy społeczności Azteków. W 1524 roku wraz z żoną przyjął chrzest, stajac się jednymi z pierwszych nawróconych Azteków. Po kilku latach, gdy zmarła jego żona – przeniósł się do wuja w Tolpetlac. Podczas jednej z wypraw na Mszę św. ( przemierzał pieszo kilkanaście kilometrów) - 9 grudnia 1531 roku na wzgórzu Tepeyac objawiła mu się Matka Boża. Na tym  miejscu wybudowano kaplicę, w której umieszczono wizerunek Maryi odbity na płaszczu Juana. Spędził obok świątyni resztę życia, przygotowując ludzi do chrztu św, opowiadając o objawieniu. Zmarł 30 maja 1548 roku. Został ogłoszony błogosławionym, później świętym ( w 2002) przez św. Jana Pawła II  podczas pielgrzymek do Meksyku.

Podczas Mszy św. kanonizacyjnej Papież prosił o wstawiennictwo świętego Juana:

,,Bł. Juanie Diego, mężu prawy i wiarygodny! Polecamy ci naszych wiernych braci i siostry świeckich, aby czując się powołani do świętości, wnosili ducha Ewangelii we wszystkie środowiska życia społecznego. Błogosław rodziny, umacniaj małżonków w ich życiu małżeńskim, wspieraj wysiłki rodziców wychowujących po chrześcijańsku swe dzieci. Wejrzyj życzliwie na udrękę tych, którzy cierpią fizycznie i duchowo, których dotyka ubóstwo, samotność, którzy doświadczają zepchnięcia na margines społeczeństwa czy przykrych skutków ignorancji. Niech wszyscy — rządzący i podwładni — postępują zawsze zgodnie z wymogami sprawiedliwości i poszanowania godności każdego człowieka, przyczyniając się w ten sposób do utrwalania pokoju” (Św. Jan Paweł II, Guadalupe, 31 lipca 2002 ).

Anna Tusznio