29 czerwca – Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Św. Piotr, rybak z Galilei, o imieniu Szymon, był synem Jana. Piotr został uczniem Chrystusa, porzuciwszy rodzinę i wszystko, co posiadał, aby pójść za Nim. Jezus nadał mu imię Piotr, mówiąc: ,, Ty jesteś Piotr ( Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół mój…” ( Mt 16,18). Po Zmartwychwstaniu Jezus powierzył mu władzę nad Kościołem. Św. Piotr został w ten sposób namiestnikiem Chrystusa i pierwszym papieżem. Często Piotr działał jako rzecznik innych apostołów. Przez dwadzieścia pięć lat św. Piotr mieszkał w Rzymie. Był założycielem i pierwszym biskupem tamtejszego Kościoła. W roku 67, w ostatnim roku panowania Nerona, został ukrzyżowany.

Św. Paweł Żydem, pochodził z Tarsu. Doznał nawrócenia w drodze do Damaszku. Przyjąwszy chrzest, pozostał kilka lat w Damaszku, potem udał się do Arabii, następnie wrócił , ,,zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym” ( Dz 9,20). Z tego powodu naraził się Żydom i musiał uciekać z miasta. Udał się do Jerozolimy, ,, by widzieć Piotra” ( Ga 1,18), następnie powrócił do rodzinnego Tarsu i zaczął działalność apostolską w rodzinnej prowincji, dopóki nie został wezwany do Antiochii. Wkrótce stał się niestrudzonym apostołem pogan. Odbył trzy podróże misyjne. Głównym ośrodkiem misyjnym apostoła był Efez, gdzie pozostał trzy lata. Robił plany kolejnej podróży, jednak został dwukrotnie więziony, najpierw w Cezarei przez dwa lata, później w Rzymie. W Rzymie,  67 roku został ścięty. Św. Paweł okazywał duże zainteresowanie życiem Kościołów, które ustanowił. Zawsze obdarzał je ojcowską troską, o czym świadczą liczne listy do nich skierowanych. W liście do Galatów napisał: ,, Wszyscy przecież dzięki wierze w Jezusa jesteście dziećmi Bożymi…Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety, ponieważ wszyscy jesteście jedno w Chrystusie Jezusie” ( Ga 3, 26.28).

Anna Tusznio