W uroczystość Wszystkich Świętych, na cmentarzu parafialnym w Pelplinie, tradycyjnie o godzinie 14:00 odbyła się uroczysta procesja żałobna, gromadząc rzesze wiernych, duchowieństwo oraz siostry zakonne. Nabożeństwu, będącemu świadectwem żywej wiary w „świętych obcowanie”, przewodniczył Biskup Diecezjalny Ryszard Kasyna.
W trakcie procesji homilię wygłosił ks. Marek Chmist. Kaznodzieja rozpoczął od słów ks. Jana Twardowskiego, przypominając, że 1 listopada to dzień, „kiedy możemy zauważyć w świecie wielkie dobro, które się dokonuje. Piękne, ale ciche, olbrzymie, choć niezauważalne”. To dobro to święci – ci znani nam z imienia, oraz „także tych świętych, których dobro dzisiaj wspominamy, naszych bliskich, może znajomych”. Ks. Chmist podkreślił, że ta uroczystość przypomina nam o „wielkiej Bożej miłości, tak wielkiej, że nie przeszkadzają jej nasze wady, nasze słabości, ułomności. I pomimo tych wad, Bóg czyni nas jako ludzi, chce czynić, świętymi”. W dalszej części homilii wskazał, że „Święci to ludzie, którzy pozwolili się znaleźć Bogu, z różnym życiorysem, z różnymi problemami, a jednak osiągnęli niebo. Pozwolili Bogu działać w ich życiu, przyjęli Jego słowo i pokochali Go ponad wszystko”.
Procesja na cmentarzu, uświęconym wielowiekową obecnością zmarłych – w tym licznych kapłanów i biskupów – to wyraz pamięci i zawierzenia. Szczególną intencją objęto zmarłych biskupów i prezbiterów diecezji, w tym męczenników pomordowanych w 1939 roku, a także dzieci i młodzież, poległych w obronie Ojczyzny, zmarłych rodziców, krewnych i dobroczyńców oraz wszystkich, którzy spoczywają na cmentarzu parafialnym w Pelplinie.
ts, cmdp
fot. Michał Mierzejewski
